69. " మంత్ర ద్రష్ట " అరవై తొమ్మిదవ తరంగం .

అరవై తొమ్మిదవ తరంగం .

     భగవాన్ వశిష్ఠులు సుదీర్ఘ కాలమయిన తరువాత సమాధి నుండీ లేచినారు . ఏదో ఒక ఘడియ సేపు ప్రబలమైన యోచనలో ఉన్నవారు , దావిని వదలి , లేచి బట్టలను విదిలించుకొని పైకి లేచువారి వలె , నవ్వు ముఖముతో సమాధిని వదలి లేచి, విశ్వామిత్రుల ఆశ్రమమునకు వచ్చినారు . 
     అక్కడ విశ్వామిత్రులు కూర్చున్న స్థితిని చూసి వారికి బహు సంతోషమయినది . " బ్రహ్మర్షి యంటే ఇతడే కదా ! ఇంతటి భాగ్యము ఎవరికి కలుగును ! ఇతడు ఇటుల బ్రహ్మర్షి యగుటను చూచు భాగ్యము నా పాలికి వచ్చింది కదా ! భలే , భలే " అని ఆనందాతిశయమును అనుభవిస్తూ వామదేవుని జ్ఞాపకము చేసుకున్నారు.

     వామదేవుడు వచ్చుట కొంచము ఆలస్యమైనది . వామదేవులను నిరీక్షిస్తూ వశిష్ఠులు వేదాధ్యయనము చేస్తూ కూర్చున్నారు . వారు వేద మంత్రములను పలుకుతుంటే ఆయా అక్షరాలు ఒక్కొక్కటిగా బయటికొస్తుండగనే నీటిలో విసరిన రాళ్ళ వలె శబ్ద తరంగాలను మేల్కొలిపి ఆ తరంగాలను పట్టి తెచ్చి వాటినన్నిటినీ కలగలిపివేసి మూర్తిని అచ్చుపోసినట్లే అయి ,    దేవతలంతా అక్కడ ప్రసన్నులై కనిపిస్తున్నారు . ఆశ్రమ భూమియంతా దేవభూమి యైపోయినది . 

     దేవతలు వచ్చినారు . దేవగురువు కూడా వచ్చినాడు . బృహస్పతియైన అతని కోరిక మేరకు సాక్షాత్ చతుర్ముఖ బ్రహ్మ  కూడా వచ్చినాడు . వశిష్ఠులు వారికందరికీ యథోచితముగా అర్చనలను చేసినారు . ఆ వేళకు వామదేవులు కూడా వచ్చినారు . 

     గురువుగారు శిష్యుని పిలచి , " వామదేవా , ఈ భాగ్యమును చూడు " అని విశ్వామిత్రులను చూపినారు . ద్యావా పృథ్వులూ , రుద్రుడూ కాపలాఉండగా , విశ్వామిత్రుల రూపములో సోమమండలమే కూర్చున్నది . అగ్నివలె ఉజ్జ్వలముగా  ప్రజ్వలిస్తున్ననూ , హిమము కన్నా శీతలమై యున్న ఆ సోమరాశిని చూసి వామదేవునికి ఆనందాశ్రువులు వచ్చినాయి . భగవాన్ వశిష్ఠులు , " వామదేవా , ఈ తపోరాశిని చూచితివా , అన్నము , తనలోనున్న అగ్నికి ఆహారమై జీర్ణమై పర్యూషితము అగును . దానిని నిరోధించ గలవాడు, అన్నములో నున్న అగ్నిని కూడా శమింపజేయ గలడు . సర్వ లోకములనూ , సమస్త బ్రహ్మాండములనూ ఒక్క ఘడియ లోపలే సృష్టించి , సంహారము చేసి , మరలా సృష్టించగలడు . ఇటువంటివానికి పంచభూతములన్నీ వశవర్తులై యుంటాయి . ఇంతటివానిని దేవతలు కూడా పూజిస్తారు . ఇతడు బ్రహ్మర్షి . ఇదిగో , దేవతలందరూ అనుగ్రహించి వచ్చినారు . చతుర్ముఖుడితో పాటు మేమంతా నీకోసమే వేచియున్నాము . రుద్రుడిని ఆరాధించి , ప్రసన్నుడిని చేసుకొని , విశ్వామిత్రుని సమాధిని ముక్తాయింపజేసి , అతనిని బహిర్ముఖుడిని చేయి . నువ్వు అతనికి మిత్రుడవు . రుద్రుడి పరమభక్తుడైన నువ్వే ఆ పని చేయవలెను . " అని ఆజ్ఞాపించినారు . వామదేవులు అటులే చేసినారు . 

     భగవానులు బహిర్ముఖులై కనులు తెరుస్తున్నట్టే దేవతలందరూ వారి కనులకెదురుగా ఒక చిన్న తుషార మేఘమును కల్పించి పెట్టినారు . అది ఆ కన్నుల చూపుల యొక్క తీవ్రతకు కరగి చిన్న వర్షమై వారిపైన కురిసింది . దేవతలు పూల వర్షము కురిపించినారు . ఆ చిన్న వర్షము , ఈ పూల వర్షముల వలన భగవానులు ప్రకృతస్థులు కాగానే చతుర్ముఖుడు దర్శనమిచ్చి , " విశ్వామిత్రా , నువ్వు బ్రహ్మర్షివని నీ దర్శనము కోసము మేమందరమూ వచ్చియున్నాము . బ్రహ్మర్షులైన వశిష్ఠ వామదేవులను పిలచుకొని వచ్చినాము . మా కానుకలను స్వీకరించి మమ్ములను అనుగ్రహించు " అన్నాడు . 

     భగవానులు అందరినీ దర్శించి అందరికీ నమస్కారములతో అర్చన సమర్పించాడు . వశిష్ఠులు ముందుకు వచ్చి దేవతలను సంబోధించినారు . " జగద్రక్షణకు నియామకులైన ఓ దేవాధిదేవతలారా , తామందరూ నాకిచ్చిన అధికారము తో తమందరి యెదురుగా ఈ దినము ప్రకటిస్తున్నాను . ఈ దినము నుండీ విశ్వామిత్రులు బ్రహ్మర్షులు . బ్రహ్మర్షి పరిషత్తు నచికేతాశ్రమములో చేరినపుడు , ’ ఇతడు బ్రహ్మర్షియైనాడు , అయినా వశిష్ఠ ముఖముగా పరీక్షయైన తర్వాత దీనినందరూ ఒప్పుకొనవలెను ’ అని నిర్ణయించినారు . బ్రహ్మర్షికి ఉండవలసిన గుణములన్నిటిలోనూ మొదటిది , అగ్నీషోమ మండలము వరకూ అధికారము .  అగ్నిని సోమముగనూ , సోమమును యగ్నిగనూ చేయగల మహనీయుడే బ్రహ్మర్షి . దేవతలైన తాము వచ్చి , తమకు కావలసినదానిని తమకు కావలసినపుడు అడిగిన ఇవ్వగలవాడు బ్రహ్మర్షి . ఋషులూ , పితృదేవతలూ వచ్చి అడిగినదానిని ఇవ్వగలవాడు బ్రహ్మర్షి . రాక్షసుల బలము ఒకవేళ మితి మీరి దేవతలను విరచిన , అప్పుడు దేవపక్షములో నిలచి రాక్షసులను తిరస్కరించ గలవాడు బ్రహర్షి . జగత్తుయొక్క స్థితిని కాపాడుటకు పర్వతములు ఎలాగ ముఖ్యమైనవో , అలాగునే సత్య ధర్మ జ్ఞాన వైరాగ్యములను కాపాడుటకు అవశ్యముగా కావలసిన రక్షణ పోషణాధికారి బ్రహ్మర్షి . హరిశ్చంద్రుని యజ్ఞములోనే అతడు బ్రహ్మర్షియని నేను ప్రకటించవలసినది . అయినా , పరిషత్తు ఆజ్ఞాపించినఒక మహత్కార్యమును , ఇతరులవల్ల కాని దానిని , సాధించనీ , తొందర యేమున్నది యని మిన్నకుంటిని . మనము జన్మతః బ్రహ్మర్షులై వచ్చి లోక రక్షణా కార్యమునందు నియుక్తులైన వారము . మనము సంప్రదాయ బద్ధులమై మెలగ వలెను . మనకు పాలు పాలే , నీళ్ళు నీళ్ళే  ! మనము జాతి ధర్మమునకు బద్ధులము . అయితే , లోకములో అప్పుడప్పుడు ప్రతివాదములు వచ్చుచుండును . ఇప్పుడు అటువంటి కాలము వచ్చినది . జాతివలన వచ్చు గుణమును దీక్ష వలన కూడా పొందవచ్చును అనుదానిని నిదర్శనముతో చూపవలసిన కాలము వచ్చినది . అందువలన , బ్రహ్మర్షి పరిషత్తు , సులభముగా బ్రాహ్మణ్యమును సాధించగల దీక్షావిధి నొక దానిని కనిపెట్ట వలసిన బాధ్యతను విశ్వామిత్రులకు ఇచ్చినది . భగవాన్ విశ్వామిత్రులు ,  చతుర్ముఖ బ్రహ్మ సృష్ఠిలో జాతి వలన మాత్రమే వ్యక్తమగు గుణము యేదున్నదో , దానిని సిద్ధింపజేయగల మంత్రయోగ మొకదానిని , బ్రహ్మణస్పతి , పూషా , గాయత్రీ దేవుల అనుగ్రహము వలన పొందినారు . మేము దానిని ఒప్పుకొనుటకు తగినట్లు ప్రయోగము చేసి చూపినారు . జాతి వలన బ్రాహ్మణులు కాని పన్నెండు మంది శిష్యులకు ఆ మంత్రమును ఉపదేశించి , వారిని బ్రాహ్మణులను చేసినారు . వారికి జాతి బ్రాహ్మణుల యోగ్యత సంపూర్ణమైనది . దానిని చూసి మేము సంపూర్ణముగా సంతోషించినాము . ఈ సందర్భములో  విశ్వామిత్రులు నిర్వహించిన ఈ కార్యము అద్భుతమైనది . అభూతపూర్వమైనది . తామందరూ దానిని సమిష్టిగా అంగీకరించవలెను . అనగా , ఈ విశ్వామిత్రులు హవ్య కవ్యములను ఇచ్చిన , తమరు వాటిని అంగీకరించవలెను . అప్పుడు ఆ బ్రాహ్మణ్యము సాంగముగా పూర్తియైనట్లు దీనిని అనుగ్రహించవలెను . మొత్తానికి ఈ దినము విశ్వామిత్రులకు బ్రహ్మర్షి పట్టాభిషేకము  జరగవలసినది యొకటి , అతని అనుగ్రహము వలన బ్రాహ్మణులగు వారికి కూడా హవ్య కవ్య ప్రధానాధికారములను ఇవ్వవలెనని మరియొకటి ---ఈ రెండు కార్యములనూ జరిపించవలెను ’ అని వశిష్ఠుడనైన నేను తమరిని , యనగా , చతుర్ముఖ బ్రహ్మ పురస్సరమైన ఈ దేవ సభను ప్రార్థిస్తున్నాను . " 

     చతుర్ముఖ బ్రహ్మ అన్నాడు , " భగవాన్ వశిష్ఠులు చెప్పిన తరువాత దేవర్షి పితృ గణాలలో దానిని మారు మాట్లాడక మౌనంగా అంగీకరించకపోతే ఔచిత్యానికి కోపము రాగలదు . అహంకారమును గెలిచిన మహానుభావుని మాట అనగా , చతుర్ముఖ బ్రహ్మయే కాదు , పరబ్రహ్మమే అంగీకరించును అని అన్న తర్వాత , ఆమాట వేద కల్పము అన్న తర్వాత , మేము చెప్పునదీ చెప్పవలసినదీ ఏమీ లేదు . కాబట్టి భగవాన్ వశిష్ఠులు సూచించిన రెండు కార్యములనూ చేయుటకు  సమ్మతిని ఇచ్చియే తీరవలసిన ఈ సందర్భములో , సృష్ఠి కర్త యొక్క అధికారముతో రెండు మాటలు ఆడుతాను . నేను సృష్ఠి చేసినాను అనగా , వృక్షము పల్లవించి పెరుగుట . నేను చెట్టును పెంచినాను అనునది  ఎంత నిజమో , అంత అబద్ధము కూడా ! అఖండముగా నున్న బ్రహ్మము ఖండమై , ఏకము అనేకమైనపుడు , అటులెందుకయినది ? ఎప్పుడయినది ? అన్నది ఎవరూ చూడరు . శక్తి ప్రసారమయినపుడు , అటుల ప్రసారమయిన  యే బ్రహ్మశక్తి ఉందో , అది శక్తియేనా లేక అశక్తియా అన్నది నేను చూచినాను . అది సృష్ఠి స్థితి లయమను మూడు కార్యములను చేయుటకు బ్రహ్మ విష్ణు రుద్రాత్మకముగా ఒక వ్యవస్థను ఏర్పరచినది . ఇలాగ త్రిమూర్తులకు కారణమయిన ఆ శక్తి యొక్క వ్యవస్థాపకత , జడచేతనములన్నిటా ఉండును . హిమము నందూ , అగ్నియందూ ఉష్ణము ఉండనే ఉన్ననూ , ఒకచోట అభావరూపముగా , ఇంకొక చోట భావరూపముగా ఉండి , రెండు విధములైన కార్యములను చేస్తుండలేదా ? శీతలము-ఉష్ణము అను రెండు పేర్లతో రెండు రూపములుగా వెలుగొందుచుండలేదా ? ఇలాగ నామ రూపములలో భిన్నముగా నున్ననూ , నిజానికి ఒకటే యై ఉన్న , విరోధాభాసములు రెండూ ఏకమగు ఆ సర్వోదయ మూలము అంతటాయున్నది . అది అందరిలోనూ ఉండి , అందరి కర్తృత్వమునకూ , భోక్తృత్వమునకూ కారణమై , అందరి మనసులనూ కర్తృత్వ , భోక్తృత్వములకు ప్రచోదనము చేయుచున్నది . ప్రచోదకమూ , ప్రచోదనమూ తానే యైయున్న ఆ పరబ్రహ్మము ఈ భౌతిక జగత్తు నందు సవితృడై యున్నది . ఈ సవితృడు ప్రతియొక్క ప్రాణినందూ గుహాశయుడై ఉన్నాడు . ఈ తత్త్వమును ఎరిగినవాడు బ్రాహ్మణుడు . జాతి వలన బ్రాహ్మణుడైన వాడు అధ్యయన ఇత్యాదులవలన దీనిని సాధిస్తే , ఇతరులు దీనిని దీక్షా మార్గము వలన , గురుముఖముగా సాధించెదరు గాక . ఇప్పటి నుండీ , జాతి బ్రాహ్మణుడు ఉపనయనము చేసుకొని ఈ ప్రజాపత్యమును సాధించనీ . ఇక ముందు ఎవరైనా సరే , ఈ ప్రాజాపత్యమును సాధించి సిద్ధులైతేనే వారికి బ్రాహ్మణ్యము . లేదంటే లేదు . ఈ మాహానుభావులిద్దరి, అనగా , భగవాన్ వశిష్ఠుల , భగవాన్ విశ్వామిత్రుల అనుగ్రహమును సంపాదించినవారికి మాత్రమే ఈ వ్రతము సిద్ధి యగును గాక . ఇది తామందరికీ సమ్మతమేనా ? " (   " విశ్వామిత్రుల గాయత్రికి వశిష్ఠుల శాపము ఉన్నది , అందువలన దానినుండీ విడుదలయగు వరకూ  గాయత్రి సిద్ధించదు " అని పెద్దల మాట   ) 

     దేవ సభ ఈ మాటను అంగీకరించినది . సవితృ దేవుని పరముగా ఆదిత్యుడు ఆమాటకు ఒప్పుదల నిచ్చినాడు . దేవతలు పరమ సంతోషముతో వశిష్ఠ చతుర్ముఖుల సన్నిధిలో , సప్తఋషులను పిలిపించి , విశ్వామిత్రులకు బ్రహ్మర్షి పట్టాభిషేకమును చేసినారు . 

     ఒకపక్క పట్టాభిషేకము నడుస్తుండగా , వశిష్ఠులు వామదేవులను పిలచి , " ఇదంతా నీ ప్రభావము . దీనికోసమే నిన్ను నియోగించినది . దీనినంతటినీ కూడా ఆ దినము  మా ఆశ్రమములో యజ్ఞేశ్వరుడు కాలపు తెరలను తొలగించి చూపించినాడు . అదలా ఉండనీ , ఇక్కడ చూడు " అన్నారు .  

     దేవసభలో నాట్యము చేస్తున్న అప్సరసల కన్నా ఎక్కువగా , అక్కడ గానము చేస్తున్న గంధర్వులకన్నా ఎక్కువగా , జగత్తంతా , బ్రహ్మాండమంతా ఆనందముతో , గాన నర్తనములతో నిండిపోయినది వామదేవులు చూచినారు . విశ్వానికి విశ్వమే తన ఆనందము , కాగుతున్న పాల వలె పొంగుచుండుటను చూచినట్లు అతనికి అనిపించినది .