66. " మంత్ర ద్రష్ట " అరవై ఆరవ తరంగం .

అరవై ఆరవ తరంగం .

      విశ్వామిత్రుడు ప్రార్థించినాడు . ఆ కొత్తవారి దర్శనమైనది . సావిత్ర కిరణము మూర్తిమంతమై ఎదురుగా నిలచింది . అయిదు ముఖములు . అద్భుతముగా , కేవలము కమల పత్రముల తోనే నిర్మించినట్లున్న ఆ రాగివర్ణపు దివ్య దేహము ,  అరుణ కాంతిని సంగ్రహించి అచ్చు పోసినట్లు కనిపించు పవిత్ర మూర్తి . ప్రతి ముఖము లోనూ మూడు మూడు కన్నులు . వెండిరేఖ వలెనున్న బాల చంద్రుడు శిరోభాగము నందు శోభిస్తున్నాడు . అనేక బాహువులు . అనేకాయుధములు . సజ్జనుల మనస్సువలె , చంచలమైననూ నిశ్చలమనదగిన జలరాశి పైన , మొదటి జాములో వెండి వెలుగు వచ్చినపుడు పరచుకొనెడు మంద్ర కాంతిని ప్రసరిస్తూ , ఆ దేవి కమలాసనములో కూర్చున్నది . 

      భగవానులు అర్పించిన పూజను గైకొని దేవి ప్రసన్న వదనముతో , ప్రసాదమును అనుగ్రహించుటకు సిద్ధముగా నున్నది . పూషుడు , " విశ్వామిత్రా , లోకమున అందరికీ మంత్రపు అనుష్ఠానము వలన  సాక్షాత్కారమై దివ్య దర్శనమగును . నీకు దివ్య దర్శనమయి మంత్రము లభించును . ఇంతవరకూ నువ్వు మంత్ర పతివి అయినావు : మంత్ర కృతుడివి అయినావు . ఇప్పుడు మంత్రద్రష్టవు కమ్ము . ఆదేవి స్వరూపమునూ , మహిమనూ ఆ దేవినే అడుగు. వేద పురుషుని స్త్రీ రూపమిది . ఈమెయే వేదమాత . ఈమె అనుగ్రహము లేనిదే వేద పురుషుని అనుగ్రహము లభించదు. మనమందరమూ ఈమెను చూడ గలిగినాము కానీ ఈమె ప్రభావమును పూర్ణముగా తెలియము . కాబట్టి దేవినే అడుగు . " అని విశ్వామిత్రుని స్పర్శించినాడు . 

      పూషుని ఆ దివ్య స్పర్శతో విశ్వామిత్రుని దేహము పులకితమైనది . అగ్ని సంస్పర్శతో కాగిన లోహము ఎర్రబడి తేజోమండలమై ఉద్దీప్తమగునట్లే , భగవానులు కూడా తేజోమండలమైనారు . ఒక్కొక్క రోమ కూపమూ ఒక్కొక్క నాలుకగా ఆ దేవిని స్తుతించుటకు సిద్ధమయినట్లు కాగా , వారి నోటి నుండీ స్తోత్ర రూపముగా  వాక్కు ,  ధారగా బయలువెడలింది . ఆ మహాదేవి అభయ , వరద ముద్ర లను చూపినది . తెరచిన పుస్తకమునుండీ చదువునట్లు , ఆనందముతో బాష్పిస్తున్న అశ్రువులు బాహ్య దృష్టిని కప్పివేస్తున్ననూ , అంతఃకరణము సూర్య కిరణములతో వికసిస్తున్న తామర వలె వికసించగా , భగవానులు ఆ వేదమాతను  స్తోత్రముతో కీర్తించినారు. 

      " దేవీ , నీకు నమస్కారము . సృష్టి కర్తయొక్క పరాశక్తివై లోకలోకముల నన్నిటినీ ఆవరించి కూర్చున్న ప్రాణ శక్తివైన నీకు నమస్కారము . వికసించిన తామరను ఆశ్రయించియున్న దళముల వలె , కర్మకాండకు ఆధారమైన విద్యలన్నీ నిన్ను ఆశ్రయించి యున్నందువలన , నిన్ను విద్వాంసులు ధర్మ స్వరూపిణి , ధర్మ సంవర్ధిని అని ఆరాధిస్తారు . వికసించిన పద్మము పరిమళమును వ్యాపింపజేయునట్లు , శుద్ధ బ్రహ్మ విద్యను అనుగ్రహించు నిన్ను తెలిసినవారు బ్రహ్మమయి అంటారు . విరిసిన తామర సుగంధములను కురిపించునట్లే , నీ అనుగ్రహముతో  సిద్ధుల వర్షము కురిపించు దానవు నిన్ను సిద్ధి ప్రదాయిని యనెదరు . సర్వ హృదయములందూ కూర్చొని సర్వమునూ ప్రేరేపించు సావిత్రీ దేవికి నమస్కారము . అందరి మనో బుద్ధులలో కూర్చొని  వృత్తులను పెంపొందించు సరస్వతీ దేవికి నమస్కారము . సర్వమునూ వ్యాపించి , మేము చేయు కార్యములను సఫలమగునట్లు చేయు గాయత్రీ దేవికి నమస్కారము . దేవీ , జగద్ధాత్రీ , నీ గొప్పదైన మనసుతో కృప గలిగి , దయచూపుము . లోకమునంతటినీ ఆర్యమయము చేయు మంత్ర రాజమును దర్శించి పలికెడు భాగ్యమును నాకివ్వు . బ్రహ్మర్షుల ఇష్టార్థము నెరవేరనీ . విశ్వమంతయూ ఉద్ధరింపబడు దారి నాకు కనబడనీ . " 

      భగవతీ గాయత్రీ దేవి , విశ్వామిత్రులు కీర్తించినట్లు , తన సావిత్రీ , సరస్వతీ , గాయత్రీ రూపములను చూపించినది . ఒకే ప్రణవము రెండుగా భిన్నమై పదహారై , ఇరవై రెండై , ఇరవై నాలుగై బ్రహ్మాండముల నన్నిటినీ ఆవరించియున్న రహస్యమును చూపించి , భూమ్యంతరిక్ష , ఆకాశములన్నిటా నిండిపోయిన తన నాద స్వరూపమును చూపించి , " వత్సా ! దీనిని అనుసంధానము చేసి నీదిగా చేసుకో . నువ్వు కృతార్థుడవైన గుర్తుగా , నీ నోటి నుండీ ఇరవై నాలుగక్షరాల , మూడు పాదముల  మంత్రము ప్రకటము కాగలదు . దానిని అనుసంధానము చేసి , దానిని కూడా నీదిగా చేసుకో . ఈ మంత్రానికి దేవత సావితృమే అయినా , పూషా దేవుని యనుగ్రహము వలన , నీకు మొదట నా దర్శనమైనందు వలన , నీ నోటి నుండీ వెలువడు మంత్రము ’ గాయత్రీ ’ అనే ప్రసిద్ధమగును . అంతేకాదు , గాయత్రి యనగా , విశ్వామిత్ర గాయత్రి అనే ప్రసిద్ధి అవుతుంది  . నువ్వు ఎవరికైననూ నన్ను దానము చేయి : నేను వాడిని కాపాడెదను . వాడిని ఆర్యుడను చేసెదను . మూడు వేదములకు అధికారిని చేసెదను . అయితే , ఇదిగో , ఇదే మాట . నన్ను దురుపయోగపరచిన వాడి వంశము ఎండిన వృక్షము వలె ఎండి పోవును " అని పలికి , బ్రహ్మణస్పతి  , పూషుల అనుమతిని కోరి  , విశ్వామిత్రునికీ చెప్పి , అతని పూజను పొంది అంతర్ధానమైనది . వారు కూడా పరమానంద భరితులై కృతకృత్యుడైన విశ్వామిత్రుని ఆనందాశ్రు పూర్వకముగా పొగడి , అతని పూజను పొంది మాయమైనారు . 

      విశ్వామిత్రులు జరిగినదానినంతటినీ , ఆవృత్తి చేస్తున్న విద్యార్థి వలె , మరలా మరలా జ్ఞాపకము చేసుకొంటూ , ముందరి కార్యమును గురించి ఆలోచిస్తూ , ఆనంద పరవశుడై అలాగే మైమరచి అక్కడే కూర్చున్నారు .