ముప్పై ఆరవ తరంగము
విశ్వామిత్రుడు ఈ రోజు ఎందుకో వేళకు రాలేదు . ఇప్పుడతడు మేనక నుంచీ ఆకాశగమనాన్ని నేర్చుకున్నాడు . ఎక్కడికి కావాలన్నా ఆకాశములో వెళ్ళి వస్తాడు . ఇప్పుడు స్తంభన విద్య కూడా బాగా అభ్యాసమైంది . భూతాలను జయించిన అతడు , దేహములోని పృథ్వీ భూతాన్ని , ఆపో భూతాన్ని స్తంభనము చేసి సంకల్ప మాత్రముతోనే ఎక్కడికైనా వెళ్ళగలడు . ఈ రోజు జమదగ్ని ఆశ్రమానికి వెళ్ళాడు . అక్కడ ఆ కామధేనువును చూసినపుడల్లా , ఇక ఏ కౌశికుడొచ్చి ఆ ఆశ్రమాన్ని ధ్వంసము చేస్తాడో అని ఒక చింత . హైహయులూ , భార్గవులూ మొదటినుంచీ రాయి-టెంకాయి . హైహయుల్లోనే ఎవరైనా పుడతాడేమో ? వారు కాకపోతే ఇక ఎవ్వరూ భార్గవులకు ఎదురు పడువారు లేరు . అందువలన మృత్యువు ఎక్కడనుండీ రావచ్చు అని ఒక ఊహ. ఆ మాటను జమదగ్ని తో అంటే , " వదిలేయి మామా , క్షాత్రము బ్రాహ్మమును ఎదురిస్తే , మొదట తాను నష్టమైతేనే కదా , అ తర్వాత మాకు హాని చేసేది !! అట్లే హైహయులు దుష్టులైతే వారి కులమే ధ్వంసమై పోతుంది . మొత్తానికి క్షత్రియులు దుష్టులగు సూచనలున్నాయి . సరే పద , భవితవ్యమును తప్పించే యోచన నాకు లేదు . అయ్యేవీ పొయ్యేవీ దైవానివి . " అంటాడు . ఏమి చేసినను అతనికి విశ్వామిత్రుని పంతము రాదు . అయ్యేతీరాలి అని అతనికి అనిపించనే అనిపించదు . " అయితేనేమి ? పోతేనేమి ? ఉన్నంతవరకూ సూటిగా ఉంటే సరి . మా కులదైవము అగ్ని . మా యోగ క్షేమాలు అతనికి సంబంధించినవి . " అంటాడు .
విశ్వామిత్రునికి మనోభావము కొంచము ఇటువైపుకు తిరిగింది . రానురాను , బరితెగించి తిరుగుతూ మేసే పశువును కట్టేస్తే అది పెనుగులాడినట్లు , మేనక సహవాసములో భోగాలను అనుభవిస్తూ , సమాధి కొంచము శిధిలమైంది . ఉదయాస్తమయ సమయములే కాక , మధ్యాహ్నమే కాక , మిగిలిన సమయాలలో కూడా సహజముగా వస్తున్న సమాధి స్థితి ఇప్పుడు కొంచము కష్టము మీద , ప్రాణాయామము ద్వారా సాధించవలసి వస్తున్నది . సంకల్పము లేకున్ననూ బయటికి చిమ్ముతున్న ప్రాణ శక్తి ఇప్పుడు శరదృతువు నది వలె అల్ప వాహిని అయింది . విశ్వామిత్రుడికి అది గమనానికి వచ్చినపుడు ,’ కావాలన్నప్పుడు అది పిచ్చి ప్రవాహము ఎందుకు కారాదు లే ’ అని తనకు తానే సమాధాన పడతాడు .
విశ్వామిత్ర జమదగ్నులిద్దరూ ఏమేమో ఆలోచిస్తున్నారు . ఆ మాటా ఈ మాటా మాట్లాడుతున్న జమదగ్ని , " మామా , ఇంద్రుడి అప్పు తీరిందా ? లేదా , తీర్చే ఆలోచన ఏదైనా చేశావా ? " అన్నాడు . అంతవరకూ విశ్వామిత్రుడు ఇంద్రుడు పంపిన స్వర్గపు సంగతి అతనికి చెప్పి ఉండలేదు . చెబుదామా అనిపించి , ఎందుకో వద్దులే అనుకొని , " ఇంకా లేదు . అయితే అతి త్వరలో తీర్చాలి . దానికన్నా ముందే ఋషి పుత్రులను పొందాలి కదా , ఆ విధానమేదో తెలుసుకోవాలి . లేకపోతే ఇంద్రుడి అప్పు తీర్చుటెలా అని ఆలోచిస్తున్నాను . " అన్నాడు . జమదగ్ని , " నువ్వు ఆ అప్పును అలాగే ఉంచుకోవద్దు . మంచిది కాదు . ఎవరైనా దేవతను అనుసంధానము చేసుకొనో , లేక ఏదైనా యజ్ఞము చేసో మొదట ఆ అప్పును తీర్చే ఆలోచన చెయ్యి " అన్నాడు .
విశ్వామిత్రుడు నవ్వి , " జమదగ్నీ , ’ యాభై మంది సంతానాన్ని బలి ఇవ్వాలి . అంతమందిని ఎలా పొందుట ? ’ అని ఆలోచన . ఏ పుణ్యవతి యాభై మంది పిల్లల్ని పొందుతుంది ? ఏ తల్లి తన పిల్లల్ని నాకోసము బలి ఇస్తుంది ? పిల్లలంటే తల్లిదండ్రులకు ఇద్దరికీ సమానముగా చెందినవారు కదా ! అయినా కూడా , ఆ బలిని అనుకోగానే అలా ఎలా ఇచ్చేది ? దానికో కారణము లేనిదే ఎలా ? ఇదే ఆలోచన " అన్నాడు .
జమదగ్ని తన వయసుకు తగినట్టు ఆ గొప్ప విషయాన్ని లఘువుగా తీసుకొని , " మామా , ఇదంతా త్రిశంకువును స్వర్గానికి పంపించిన దానికన్నా ఎక్కువా ? ఇంకొకసారి అశ్వినీ దేవతలను పిలిపించి అడిగితే సరి . లేదా , ప్రాణుల గర్భాలకు కారణుడైన సవితృ దేవుడినే అనుసంధానము చేసుకొని అసంఖ్యాకమైన సంతానాన్ని పొందుటెలా అని అడిగితే సరి . దీనికంత ఆలోచన దేనికి , మహా ! " అని నవ్వుతూ చెప్పాడు .
విశ్వామిత్రునికి ఔనౌను అనిపించింది . ఒకవేళ మేనకకు ఈ రహస్యము తెలిసి ఉండవచ్చో ఏమో విచారించాలి, అనుకున్నాడు . అయినా , జమదగ్నికి ఆ సంగతి చెప్పకుండా , " ఇక సంధ్య సమీపిస్తుంది , నేను వెళ్ళొస్తా " అని బయలుదేరాడు .
అంతవరకూ మేనల్లుడు , మామ ఎలా వస్తాడు , ఎలా వెళతాడు అన్నది చూడలేదు . అప్పుడు మేనమామ వెళ్ళిన తర్వాత , " ఈ రహస్యము కశ్యపుడికి తెలిసి ఉండాలి . క్షేత్రానుగుణముగా ఫలించుట లాగా బీజమునిచ్చు అతనికి ఏకము అనేకమగునట్లు చేయు విధానము కూడా తెలిసి ఉండాలికదా ! " అనిపించింది . ఆ మాట మామకు చెబుదామని బయటికి వడి వడిగా వచ్చాడు . మామ లేడు . మామ ఆశ్రమ దారిలో ఒక యోజనము వరకూ పరుగెత్తి వచ్చాడు . కనపడలేదు . దారిలో అడుగుజాడలు కూడా లేవు . ’ అలా అయితే అతడు ఇంకో దారిలో వెళ్ళుంటాడా ? ’ ..’ వీలులేదు ’ .. ’ అలాగయితే అతడు ఆకాశగమనము చేసి ఉంటాడా ? ’ ..’ కావచ్చు . ఈ మధ్య అతడికి కొన్ని సిద్ధుల విషయములో ఆసక్తి వచ్చింది . మాటా మంతీ లో కూడా కర్మజులైన దేవతల వలె వ్యవహరిస్తాడు . ఈ మార్పు కు కారణమేమి ? " అని ఆలోచిస్తూ వెనక్కు తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు .
No comments:
Post a Comment