యాభై ఆరవ తరంగం .
హరిశ్చంద్రుడు వచ్చి వినయముతో భగవానులకు సాష్టాంగ ప్రణామము చేసి , వారి అనుమతితో , తనకై ఏర్పరచిన సుఖాసనములో కూర్చున్నాడు . భగవానులే మాట్లాడినారు .
" మహారాజులను ఇక్కడికి పిలుచుకు వచ్చిన గౌరవ కార్యము ఏమది ? "
" నేను ఒక యజ్ఞము చేయవలెనని యున్నాను . కులగురువులైన వశిష్ఠుల వద్దకు వెళ్ళియున్నాను . వారు , తమరు హోతృడు అయినట్టైతే అటులనే అన్నారు . తమరు కృపతో , యజ్ఞమును చేయించవలెను . "
భగవానులు ఆశ్చర్యముతో ఒక ఘడియ ఊరకున్నారు . " వెనుక , త్రిశంకువుకు , విశ్వామిత్రుని వద్దకు వెళ్ళు అని చెప్పి పంపించినారు . ఇప్పుడు నన్ను హోత్రమునకు పిలుస్తున్నారు . సరే , పరీక్షకు చాలా అనుకూలమైనది . వీడిని దేవతలందరూ అనుగ్రహించినారా లేదా ? వీడు పిలిస్తే వస్తారా లేదా ? అని చూచుకొనుటకు మంచి అవకాశము . మేము కూడా ఇప్పుడు పరీక్షకు నిలవాలి . ఒప్పుకోకుంటే ఓటమి ఒప్పుకున్నట్టవుతుంది . అలాగు కారాదు . ప్రాణ దేవుడిని అడిగి , అతడు చెప్పినట్లే చేయుట మంచిది . అతడు కూడా ఒప్పుకొమ్మనే చెప్పవచ్చు . ఏదేమైనా ఇది పరీక్షా కాలము , కానిమ్ము . " అనుకొని మరలా అన్నారు :
" అటులే కానిమ్ము , యజ్ఞమేది ? అధ్వర్యువు ఎవరు ? ఉద్గాతృడు ఎవరు ? "
" యజ్ఞము విచిత్రమైనది . కాబట్టి కొంచము వివరముగా చెప్పుటకు అనుజ్ఞ నివ్వండి . నాకు బహుకాలము పుత్రలాభము కానందువలన , నారదుల ఉపదేశము మేరకు , వరుణుడికి ’ నాకు పిల్లలైతే మొదటి కొడుకును నీకు యజ్ఞ పశువుగా అర్పించెదను ’ అని ముడుపు కట్టుకున్నాను . వరుణ దేవుని కృప వలన కొడుకు పుట్టినాడు . వాడిని పశువు చేయకుండా రోజులు గడుపుతున్నాను . చివరికి చేయ వలసియే వచ్చెను . అప్పుడు నా కొడుకైన రోహితుడు అడవికి పారిపోయినాడు . నాకు వరుణుని కోపము వలన మహోదర వ్యాధి వచ్చినది . ఈ సంగతిని విని నా పుత్రుడు తన స్థానములో బలియగుటకు ఒక కుమారుడిని సంపాదించుకొని వచ్చినాడు . ఈ యజ్ఞము వరుణ దేవతార్థకమైన నరమేధము . భగవాన్ భార్గవులు అధ్వర్యులు . భగవాన్ ఆయాస్యులు ఉద్గాతృలు . "
నరమేధమని విని వారికి ఇంకా ఆశ్చర్యమైనది . " ఏమిటి, ఈ నరమేధములోనే నేను చేయవలసిన నరమేధము కూడా కలసి , గడచిపోతుందా ? " అనిపించింది .
" అటులనే , కుమారుడెవరు ? "
" సింధూ తీరమున నున్న ఆంగీరస గోత్రుడైన అజీగర్తుడు , నూరు గోవులను తీసుకొని తన కుమారుడిని ఇచ్చినాడు . "
" కుమారుడు తేజస్వి అయి ఉన్నాడా ? "
" ఔను . దేవ కుమారుడి వలె మెరుస్తున్నాడు . వాడిని యూప స్థంభమునకు కట్టుటెలాగ ? ప్రోక్షించుట ఎలాగ " ఇదే నాకు పెద్ద ఆలోచన అయినది "
" ఈ నరమేధము కాకపోతే , వరుణుని ప్రసాదము పొందుటకు వేరే సాధనము లేదా ? "
" నేను కూడా ఆ విషయము చాలా విచారించినాను . ఇది స్వయంకృతాపరాధము . ఇదికాక వేరే దారి లేదు . కానీ , మాగురువులు అన్నారు , ’ ఎవరైనా దక్షులుంటే , పశువైన కుమారుడిని రక్షించవచ్చు . యజమానుని కూడా కాపాడ వచ్చు . చూద్దాము ’ అని."
భగవానులకు సమాధానము దొరికింది .
" ఇక పై ? "
" హోతృవు కు దశ సహస్ర గోవులు , పది భారములు సువర్ణ దక్షిణ అని నిర్ణయించుకున్నాను "
" సరే "
" యజ్ఞము సరయూ తీరములో . రాబోవు శుద్ధ దశమీ దినము ఆరంభము కావలెను . తమరు సపరివారముగా దయచేయవలెను . యజ్ఞ మంటపము పక్కనే ఋత్త్విజుల కోసము ప్రశస్తమైన పర్ణశాలలు ఏర్పాటు అయినవి . "
" అటులనే చేద్దాము . రేపటి రోజు మేము ఔపచారికముగా ఉత్తరమును ఇస్తాము "
మహారాజు , " చిత్తము , అయినా చివరి మాటగా ప్రార్థిస్తున్నాను . తమరు ఒప్పుకొన వలసినదే . ఇప్పుడు యాగము చేసెదనని ప్రయత్నము చేసిన తరువాత నారోగము సగము గుణమైనది . కాబట్టి , ఈ యాగము పూర్తి అయితే నేను నిస్సందేహముగా బతికి బయట పడతాను . నా తండ్రి గారిపై మీరు చూపిన అభిమానమే నామీద కూడా చూపెదరని ఆశతో వచ్చినాను " అని చేతులు జోడించాడు .
భగవానులు నవ్వుచూ , " మహారాజా , ఈ యాగమునకు వచ్చుటలో మా స్వార్థము కూడా ఒకటుంది . భగవాన్ యాజ్ఞవల్క్యుల మాట నిజము . అందరూ చేసేది ’ ఆత్మనః కామాయ ’ తమ తమ ప్రయోజనము కోసము . నువ్వు దక్షిణను చేతి నిండా ఇస్తానన్న మీదట కూడా మేము రాము యనుటకు అగునా ? అయినా , మేము ఇంకేదో ఒక విషయమై ఆలోచించవలసి వచ్చినది . అది సరే , నువ్వు ఈ యాగము సాంగముగా నెరవేరును అని నమ్మితివా ? "
" నేను శకునజ్ఞులను విచారించినాను . వారు ’ ఈ యాగము పూర్ణము కాదు . కానీ , దాని ఫలము మాత్రము సంపూర్ణముగా లభించగలదు ’ అని అంటారు "
" అధ్వర్యువు , ఉద్గాతృలు ఒప్పుకున్నారా ? "
" వారు కూడా తమరు హౌత్రమునకు ఒప్పుకున్నచో సరేనన్నారు . "
విశ్వామిత్రులు యోచనలో పడినారు . " ఏమిటి ? ఇది కూడా త్రిశంకువు యాగము వలెనే అగునా ? ప్రాణ దేవుని అనుజ్ఞ దొరికి , ఈ యాగమునకు గనక వెళితే , ఏ విధముగానైననూ క్షోభ పడకూడదు . ఉద్రిక్తుడను కాకూడదు " అనుకొని మహారాజును వీడ్కొలిపారు .
No comments:
Post a Comment