" జీవిత చుక్కాని " పునరాగమించిన పునీత

               

                    పునరాగమించిన పునీత

నేను : మా అమ్మ మళ్ళీ తిరిగి వచ్చింది, తెలుసా ?

మీరు : ఐతే ఏంటట ? వెళ్ళిన వాళ్ళు వస్తారు.

నేను : అలా కాదు, మా అమ్మ తప్పి పోయి మళ్ళీ రాలేదు. అదేదో చిన్నప్పుడు తప్పిపోయి వచ్చింది. అది వేరే సంగతి. మా చనిపోయిన అమ్మ ఇప్పుడు మళ్ళీ తిరిగి వచ్చింది.

మీరు : అదే నేనూ అనేది . అది మామూలే.

నేను : ఇంకో జన్మ తీసుకొని రాలేదు. మా అమ్మగానే మళ్ళీ వచ్చింది.

మీరు ; అయ్యా ! అవునయ్యా ! అలాగే వస్తారు. అది మామూలేనని చెప్పాగా ?

నేను : నేను చెప్పింది సరిగ్గా విన్నారా ?

మీరు : నన్ను విసిగించకండి. చనిపోయిన మీ అమ్మ, మీ అమ్మ లాగే తిరిగి వచ్చింది. అంతేగా ? చనిపోయిన వాళ్ళు దాదాపు అందరూ అలాగే తిరిగి వస్తారు. అందులో వింతేముంది ?

నేను : ....? .... ?....

మీరు : కంగారు పడకు. ప్రతి సంవత్సరం శ్రాద్ధం అందుకోవడానికి పోయిన వాళ్ళు రారా? అలాగన్న మాట.

నేను : ఇది అలా కాదండీ ! మా అమ్మ తనంతట తాను రావడం కాదు. మేం పిలిపించుకున్నాం .

మీరు : ఏమిటీ ? పిలిపించుకున్నారా  ? .. అదెలా ? నమ్మమంటావా ? ,...

నేను ( గర్వంగా ) ఐతే వినండి. ( అదే, చదవండి )