SHARE

Wednesday, September 18, 2024

తర్పణం

 తర్పణం

-----


పితృ పక్షము ప్రారంభమవుతున్నది, పితృలోకములోని పితరులు తమ వంశజులు ఇచ్చే శ్రాద్ధాలు, తర్పణాల కోసము భువికి దిగివస్తారు అని నమ్మకము. గరుడపురాణము, మత్స్య పురాణము వంటి పురాణాలలో విషయము మీద చాలినన్ని వివరణలు చూడవచ్చు.


మహాభారతము ప్రకారము, కర్ణుడు మరణించిన తరువాత అతడి  సూక్ష్మ శరీరానికి ఊర్ధ్వ లోకాలలో తినడానికి, త్రాగడానికి  అన్నపానాదులు దొరకలేదు, కాని చాలినంత వెండి బంగారాలు దొరికాయట. ఎందుకంటే, అతడు ఎంత దానకర్ణుడు అని పేరు తెచ్చుకున్నా, అతడు దానాలు చేసింది ధనము,సంపదలు, ఆభరణాల వంటివే కాని, అన్నపానాదులు కాదు.  ఆ స్వర్ణ రజతాలతో  తో ఆకలిదప్పులు తీరక, అలమటించి, చివరికి యముడిని ప్రార్థించగా, యముడి దయవల్ల  అతడు తిరిగి భూమికి వచ్చి, అన్నదానము విశేషముగా చేసి తిరిగి యమలోకానికి వెళ్ళాడు. 


శ్రాద్ధాలు ఈ పక్షమంతా తమ వెనుకటి తరాల పితరులను ఉద్దేశించి అందరూ యథాశక్తిగా చేస్తారు. శ్రాద్ధాలలో ఎన్నో రకాలు ఉన్నాయి. ఏ రకమైన శ్రాద్ధము చేసినా ఫలితము ఒకటే. పదిహేను రోజులూ చేయకపోయినా, కనీసం ముఖ్యమైన తిథులలో... అనగా, తమ పూర్వ వంశజులు మరణించిన తిథులలో అయినా తప్పక శ్రాద్ధాలు చేస్తారు. చివరకు, ఇంకేరోజు వీలుకాకున్నా, అమావాస్య రోజైన తప్పనిసరిగా శ్రాద్ధాలు చేస్తారు.


శ్రాద్ధాల సమాచారము చాలినంత అన్ని చోట్లా దొరకుతున్నది, కాబట్టి ప్రస్తుతము తర్పణాల విషయము మాత్రము చర్చిస్తున్నాను.

పితృపక్షములో పదిహేనురోజులూ శ్రాద్ధాలు చేయలేనివారు, ముఖ్యమైన రోజుల్లో శ్రాద్ధాలు ఆచరించి, మిగతా అన్ని రోజులూ తర్పణాలు తప్పక వదులుతారు.

.

తర్పణాలు అంటే కేవలము పితరులను ఉద్దేశించి చేసేది మాత్రమే అని అర్థము కాదు. పితృపక్షము వస్తున్నది కాబట్టి ఇక్కడ పితరులనుద్దేశించి చేయాలి అని చెప్పినా, తర్పణాలు నిజానికి, దేవతలు, ఋషులు, పితరులు అందరికీ వివిధ సందర్భాలలో ఇస్తాము. 


ఈ తర్పణాలు రకరకాలు. వట్టి నీళ్ళతో ఇచ్చేవి, పాలతో ఇచ్చేవి, నువ్వులు, నీళ్ళు కలిపి ఇచ్చేవి, సుగంధ ద్రవ్యాలతో ఇచ్చేవి, నెయ్యి లేదా పెరుగు కలిపి ఇచ్చేవి... ఇలా రకరకాలు. 


వినాయకుడు తర్పణ ప్రియుడు అని ప్రసిద్ధి. అందుకే గణపతి పూజలో తర్పణము తప్పని సరి. అలాగే, గణపతి మూలమంత్ర జపము చేసిన తర్వాత తర్పణాలు కూడా వదులుతాము.

 భీష్ముడు , యముడు వంటి వారికి ఆయారోజుల్లో తర్పణము వదలుట ఆచారము. అలాగే, రుద్రాభిషేకములో కూడా భవుడు, శర్వుడు మొదలుగా ఎనిమిది మంది శివ రూపాలకు తర్పణము ఇస్తాము. నవగ్రహ జపాల అనంతరము కూడా తర్పణాలు తప్పనిసరి. అలాగే, దేవీ ఉపాసకులు మూలమంత్రముతో దేవికి తర్పణాలు ఇస్తారు.  ఇంకా, నక్షత్రాలకు కూడా తర్పణాలు ఇస్తారు.

ప్రతిరోజూ బ్రహ్మ యజ్ఞములో భాగముగా దేవ, ఋషి, పితృ తర్పణాలు ఇస్తాము. అంతే కాదు, బ్రహ్మ మొదలు క్రిమికీటకాల వరకూ అందరినీ ఉద్దేశించి నీళ్ళతో నిత్య తర్పణాలు కూడా వదిలే ఆచారము ఉంది. 


అసలు తర్పణం అంటే ఏమిటి? 

తర్పణము అంటే " సంతృప్తి పరచుట "  

దేవతలకు కాని, ఋషులకు కాని, పితరులకు కానీ, నవగ్రహాలకు కానీ, తర్పణాలు వదిలేది,

౧. కృతజ్ఞతను చూపడానికి

౨. వారిని సంతుష్టి చేసి మెప్పించడానికి

౩. మనము చేసుకున్న పాపాలను కడిగివేసి శుద్ధులు కావడము కోసము

౪. దేవర్షిపితరులతో ఒక విధమైన’ సంబంధము ’ లేదా లంకె కలిగి ఉండుటకు

౫. మన కర్మ ఫలాన్ని సమతూకము చేసుకోవడము కోసము. 


తర్పణాలు వదిలేటప్పుడు రకరకాల మంత్రాలు ఉచ్చరించడము, వివిధపానీయలు[ పైన చెప్పినవి ] దోసిళ్ళతో ఇవ్వడము, ముద్రలు వేయడము, సమయపాలనగా ఆయా సమయాల్లో చేయడము వంటివి ఉంటాయి.

తర్పణాలు ఇవ్వడము వలన, ఆయా దేవఋషి పితరుల ఆశీర్వాదాలు పొందగలము, వారికి మన భక్తి ప్రపత్తులు చూపించగలము, 


ఇక పితృ తర్పణాల విషయానికి వస్తే,

అమావాస్య, సంక్రమణములందు, గ్రహణము, అర్ధోదయమ్, మహోదయము, దక్షిణాయన, ఉత్తరాయన పుణ్యకాలాల్లోను,,  మహాలయ పితృ పక్షములోను, తీర్థ క్షేత్రాలు దర్శించినపుడూ తర్పణాలు ఇస్తాము


ఒకే దినము, రెండు కారణాలకోసము రెండుసార్లు తర్పణాలు ఎన్నటికీ వదలరాదు. రెండు సందర్భాలు ఉంటే, మొదట ఏది ముఖ్యమో దానికి ఇచ్చి, తరువాతి దినము ఇంకో కారణానికి ఇవ్వవచ్చు.


ఇంటిలో తిలతర్పణాలు వదలరు, ఇంటి బయటో, బాల్కనీ వంటి వాటిలోనో, తులసి కట్ట వద్దనో ఇవ్వవచ్చు.

తండ్రి బ్రతికి ఉన్నవారు పితృ తర్పణాలు వదలరాదు. దేవ, ఋషి తర్పణాలు వదలవచ్చు.

పితృపక్షములో ద్వాదశ పితరులకు మాత్రమే కాక [ అంటే , మరణించిన వారిలో  తండ్రి వైపు మూడు తరాల దంపతులకు, తల్లి వైపు మూడు తరాల దంపతులకు ] ఇంకా మేనమామలు, మేనత్తలు, పినతండ్రి, పెదనాన్నలకు, వారి భార్యలకు, ఇంకా మరణించిన అన్నదమ్ములు, అక్కచెల్లెళ్ళు, బావ,మరుదులు, వదినలు, ఇలా గడచిన మూడు తరాల అందరికీ వదలాలి. వారిని " సర్వే కారుణ్య పితరులు " అంటారు. 


ఇంత విస్తారముగా చేయలేనివారు,


|| ఆ బ్రహ్మ స్తంభ పర్యంతం దేవర్షి పితృ మానవాః 

తృప్యంతు పితరః సర్వే పితృ మాతా మహాదయః 

అతీత కుల కోటీనామ్ సప్తద్వీప నివాసినామ్

ఆ బ్రహ్మ భువనాల్లోకాదిదమస్తు తిలోదకమ్ ||


అని చెప్పి మూడు సార్లు నువ్వులు కలిపిన నీళ్ళు వదలవచ్చు. 

తర్పణాలు వదిలేటప్పుడు ఉంగరపు వేలికి పవిత్రం తప్పక ధరించాలి.

దేవర్షు లకు రెండు దర్భలతో చేసినది, పితరులకు మూడు దర్భలతో చేసినది ధరించాలి.

తర్పణాల విషయములో ఇంకొంత సమాచారము

------------------------------------

తండ్రి బ్రతికి ఉన్నవారు పితృ తర్పణాలు ఇవ్వరాదు. 

ఎందుకంటే ఆ తర్పణాలేవో ఆ తండ్రే చేస్తాడు కాబట్టి. చేసే అధికారం తండ్రికి మాత్రమే ఉంది కాబట్టి. 


తండ్రి బ్రతికి ఉండి, తల్లి పోయినవారు కూడా అంతే... తండ్రే ఇవ్వాలి.


తల్లిదండ్రులు ఇద్దరూ పోయి, ఉన్న ఒక్క కొడుకు కూడా పోయి ఉంటే, వారి మనవడు తర్పణాలు ఇవ్వొచ్చు.

కొడుకు కొడుకు అంటే మనవడు లేకపోతే, కూతురి కొడుకు  అనగా దౌహిత్రుడికి అధికారం ఉంది. 


మంత్ర పూర్వకముగా ఇచ్చే అధికారం లేనివారు, పౌరాణికముగా ఇవ్వవచ్చు.. అంటే కేవలము గోత్రనామాలు చెప్పి ఒక్కొక్కరికి తర్పణము ఇవ్వడము. 


ప్రతి సంవత్సరమూ ఆబ్దీకము పెట్టినా సరే, అక్కడ ఇచ్చే తర్పణము వేరు, పితృపక్షములో ఇచ్చేది వేరు. రెండూ చేయాలి.


తల్లిదండ్రులు ఉన్నవారు ఎంతో అదృష్టవంతులు. పితృ దేవతలు సంతుష్టులై, అనుగ్రహిస్తే, కేవలం ఆ తర్పణము ఇచ్చినవారిని మాత్రమే అనుగ్రహించినట్టు కాదు. వారి కుటుంబములో రాబోయే యేడు తరాలవారిని అనుగ్రహించినట్టే.  అది తెలీక, మా తాత ఇచ్చాడు, మా తండ్రి ఇచ్చాడు, వారు మాత్రం బాగుంటారు, నేను కూడా బాగుండాలి కాబట్టి, నాచేత్తో నేను కూడా  తర్పణాలు, శ్రాద్ధాలు చేస్తాను--అనుకోవడం అమాయకత్వం. 


అధికారం లేని కొడుకు, అధికారం ఉన్న తండ్రికి సహాయ పడాలి అంతే. 


తల్లిదండ్రులు బ్రతికి ఉన్నవారికి వేరే దేవతలు, పితృ దేవతలు అవసరం లేదు. వీరే దేవతలు, వీరు చెప్పినట్టు చేసి, వినయముగా ఉంటే అంతకన్నా పెద్ద పుణ్యము ఇంకోటి లేదు.


కొందరంటారు, మా నాన్న సరైన వాడు కాదు, ఏమీ చేయడు,  అదీ ఇదీ అని చెప్పి, ఎలా గౌరవించాలి? అని అడుగుతారు. 

.

తండ్రి అంటే కేవలము కంటికి కనబడే దేహము కాదు, ఆ దేహములోని బుద్ధులు కాదు.  "ఆత్మా వై పుత్ర నామాసి " అన్నారు. అంటే, తండ్రి ఆత్మే పుత్రుడిగా ఇంకో రూపము తీసుకొని ఉంటుంది.  మనము గౌరవించేది, పూజించేది, ఆ భౌతిక శరీరాన్ని కాదు, అందులోని పితృ దేవతా రూపమైన ఆత్మను. 


ఒక వేళ తండ్రి ఉండి, కారణాంతరాల వల్ల చేయుటకు వీలు కాకపోతే, అప్పుడు ఆ తండ్రి అనుమతి తీసుకొని కొడుకు నిరభ్యంతరంగా చేయవచ్చు.  తండ్రి అనుమతి తో శ్రాద్ధాలు, శవదహనాలు, కర్మలు--ఇవన్నీ చేయవచ్చు. 

మహాలయ పితృ తర్పణాలు ఇచ్చే విధానము ఇదే   బ్లాగులో ఉంది.

Friday, May 28, 2021

" ప్రవర్గ్య హోమము "



" ప్రవర్గ్య హోమము " గురించి  ఒక వీడియో అంతర్జాలములో లభ్యమగుచున్నది.. అందులో ఒక దర్విలో వేసిన తక్కువ ప్రమాణములోనున్న హవిస్సు ను యజ్ఞేశ్వరుడికి ఆహుతి ఇవ్వగానే అణ్వస్త్రము విస్ఫోటమైనట్టు పెద్దఎత్తున మంటలు, వెలుగు యాగశాల అంతా నిండిపోయినది చూడవచ్చు. అది ఎలా సాధ్యము ? 

యజురారణ్యకములో ఈ ప్రవర్గ్యము గురించిన ఉటంకింపు ఉంది. కొన్ని విశేషాలు ఉన్నాయి. 
.
" ప్రవర్గ్యము "అంటే ఏమిటో  తెలుసుకుందాము.  కాని, ఇది తెలియాలంటే మొదట, " అరుణకేతుకాగ్ని " అన్నది తెలియాలి. 

వైదిక దేవతలలో అగ్ని , ఇంద్రుడు, మిత్ర, వరుణులు, విశ్వేదేవతలు ముఖ్య దేవతలు. ఋగ్వేదమంతా ఈ దేవతల వర్ణన తో ఉంటుంది.  అగ్ని అంటే మనము అనుకునే అగ్ని కాదు.  ఋగ్వేదము ప్రకారము, ’ అగ్ని ’ అంటే పరమాత్మ. ఆ పరమాత్మ ఎన్నిరూపాలైనా తీసుకుంటాడు. మనము చూసే అగ్ని కూడా ఆ రూపాలలో ఒకటి.  సూర్యుడు కూడా అగ్ని రూపాలలో ఒకటి. అయితే సూర్యులు అనేకులు ఉన్నారు . ముఖ్యముగా ద్వాదశ సూర్యులు ద్వాదశ మాసాలకు అధిపతులు. మాసాలకు అధిపతులు ఉన్నట్టే , ఋతువులకు కూడా అధిపతులు ఉన్నారు. 
.
సూర్యరూపములో నదులనుండి, సముద్రమునుండి నీటిని తీసుకొని, ఆ నీటిని వేయిరెట్లుగా వర్షింపజేయువాడు ద్రవరూపములోని అగ్ని.  అవును , అగ్ని ద్రవరూపములో ఉంటాడు. నీటిలో ఉన్న వేడిమి ఏదుందో, అది ద్రవరూపమైన అగ్ని. ఆ ద్రవరూపుడైన అగ్ని మనకు వానలు కురిపిస్తాడు. ఆ ద్రవరూపుడైన అగ్నినే " అరుణ కేతుకాగ్ని " అంటారు. 

ఇంకో విషయము.. 
అగ్ని దేవుడు జిహ్వా రూపముగా కూడా ఉంటాడు. మనము చూసే  అగ్ని దేవుడి నాలుకలు యేడు.. అవే , కాళీ , కరాళీ , మనోజవా , సులోహితాయా, సుధూమ్ర వర్ణా , స్ఫులింగినీ , విశ్వ రుచి అనేవి.. "

" మనము చేసే అనేక  యాగాల ముఖ్యోద్దేశము , రాజ్యము సకాల వృష్ఠులతో సస్య శ్యామలముగా ఉండి , ప్రజలు సుఖజీవనము సాగించుట . దానికి సహాయపడువాడే అగ్నిదేవుడు. సూర్యుడు నదీ జలములను తీసుకొనుట , వేయిరెట్లు వర్షించుటకే గదా, ఆ వర్షమును కలిగించువాడే , ద్రవరూపుడైన అగ్నిదేవుడు. ఆ అగ్నిదేవుడినే " అరుణ కేతుకాగ్ని " అంటారు..."  అని తెలుసుకున్నాము గదా.. 
అదీ కాక, 
.

" క్షణములు , ఘడియలు , దివారాత్రాలు , పక్షములు , మాసములు , ఋతువులు , సంవత్సరమును కలిగించు సూర్య రూపుడే ఈ అరుణ కేతుకాగ్ని. అంటే , ఈ అరుణ కేతుకాగ్నియే కాలము యొక్క విభాగములను కలిగించువాడు...  ఒకో రుతువుకు ఒక్కో దేవతను అధిపతి లేక అధిదేవత గా నియమించినాడు. ఆయా అధి దేవతలు అందరూ అరుణకేతుకాగ్ని ప్రతిరూపాలే. 

 కాలము లోని ఈ విభాగాల్లో ఋతువులు ఒకటి అని మనకు తెలుసు కదా, 

శిశిర  ఋతువుకు అధిదేవతలైన విశ్వేదేవతలు కూడా అరుణకేతుకాగ్ని కి ప్రతి రూపాలు. మరి, ఈ విశ్వే దేవతలు అంటే ఎవరు ? 
ఏయే దేవతలకు ప్రత్యేక పూజలు, ప్రార్థనలు ఉండవో, ప్రత్యేక నామములు ఉండవో, వారే విశ్వేదేవతలు. అంటే యుగాలు గడిచేకొద్దీ వీరు ఒక సమూహముగా పిలవబడ్డారు. [ ఆదిత్యులు, మరుత్తులు , వంటి వారు కూడా అటువంటి సమూహాలే ..]
.
ఈ దేవతలు ముఖ్యముగా ధర్మాన్ని, నైతికతను --అంటే ’ ఋతము ’ ను కాపాడు వారు. తమ భక్తుల శత్రువులను నాశనము చేసి, మంచిని కాపాడి, వారికి ఉన్నత లోకాలను కలిగించేవారు ఈ విశ్వేదేవతలు. 
.

 ఒకసారి ఈ విశ్వే దేవతలు అరుణకేతుకాగ్ని రూపమయిన తమ  జిహ్వలతో  బిగ్గరగా కేకలు వేస్తూ , ఒకానొక సందర్భములో , ’  మానవులు , వరుణుడు , ఇంద్రుడు , అగ్నిహోత్రుడు , వాయువు ఎవరైనా గానీ మాతో సమానులు గారు’ అని ఉచ్ఛ స్వరముతో ధ్వనులు చేసినారు.. 
.
అందు చేత , ఇంద్రుడు భయపడినాడు. అంతేగాక , విశ్వేదేవతల జిహ్వా రూపమైన అరుణ కేతుకాగ్ని యొక్క ధనుస్సు , భూమ్యాకాశములను నిండియుండుట చేత , ఇంకా భయపడి , ఒక చలి చీమ రూపములో వెళ్ళి ఆ ధనుస్సు యొక్క నారిని కొట్టివేసినాడు. అలా కొట్టివేయగా , ఆ ధనువు ఆకాశమునకు ఎగిరి , ధనుస్సు యొక్క ఒక కొన తగిలి , అరుణకేతుకాగ్ని యొక్క శిరస్సు తెగి , చూర్ణమై కిందపడినది. ఆ చూర్ణము , యజ్ఞములో ఉపయోగించు ’ ప్రవర్గ్యము ’ అను ఒక హవిస్సుగా మారినది. కాబట్టి , యే మనుష్యుడు ప్రవర్గ్యముతో కూడిన యజ్ఞము చేస్తాడో , అతడు అరుణకేతుకాగ్ని యొక్క శిరస్సును తిరిగి కూర్చినవాడే యగుచున్నాడు. 
.
ఇది తెలుసుకొన్న వాడిని అరుణకేతుకాగ్ని హింసింపదు. కావలసిన కోరికలను తీర్చును. అందుచేతనే ఈ ప్రవర్గ్యేష్టి చేయుట.  తపస్సు చేయువారిని అగ్ని కానీ ఇతరులుకానీ అన్ని ఋతువులలోనూ బాధించక , కాపాడవలెనంటే  ఈ ఇష్టి చేయుట మిక్కిలి లాభదాయకము. "

ఈ ఇష్టిని కేవలము ప్రవర్గ్యేష్టి గా మాత్రమే ప్రత్యేకముగా చేయరు. సామాన్యముగా ’ సోమయాగము ’ లో ఒక భాగముగా ఈ ప్రవర్గ్యేష్టి ని చేస్తారు. 
.
పైదంతా అలాగే జరిగి ఉండవచ్చు, లేక జరిగినదానిని ఒక చిహ్న రూపములో అలా చెప్పి ఉండవచ్చు. వేదము నేరుగా దేనినీ చెప్పదు. బీజరూపములో మాత్రమే చెపుతుంది. దానిని విస్తృత పరచుటకే వేదవ్యాసులు అష్టాదశ పురాణాలను వ్రాసినది. 
.
 [  సంస్కృతము వచ్చినంత మాత్రాన వేదార్థమును తెలుసుకోలేము,  వేదానికి భాష్యము చెప్పలేము. దానికి ’ నిరుక్తము ’ అనే వేద సంస్కృతపు నిఘంటువు అవసరమవుతుంది. మామూలు సంస్కృతము వేరే, వేదములోని సంస్కృతము వేరే. రెండూ ఒక్కలాగే ఉంటాయి. అర్థమయినట్టే అనిపిస్తాయి. కాని అవే పదాలకు ఈ రెండు సంస్కృతాలలోనూ అర్థాలు వేరువేరు ఉండచ్చు.  అన్ని పదాలకూ అలా వేరు వేరు అర్థాలు ఉంటాయని కాదు. అనేక పదాలకు విపరీత, వ్యతిరేక అర్థాలు కూడా ఉన్నాయి. 
.
ఆచార్య సాయణుడు ఒక్కరు మాత్రమే అన్ని వేదాలకూ భాష్యము వ్రాసినారు. వారి భాష్యమే ప్రామాణికముగా ఇప్పటివరకూ అనుసరింపబడుతున్నది. ]
( ఇది తెలియని ఈనాడు కొందరు మ్లేఛ్ఛులు నాలుగు సంస్కృతము ముక్కలు నేర్చుకొని వేదాలకు వక్రభాష్యాలు చెబుతున్నారు... అది విషయాంతరము ) 
.
మరి, ఇప్పటి కాలములో ఈ ఇష్టిని చేయడము ఎలాగ ? ప్రవర్గ్యము అంటే ఏమిటి, ఇప్పుడు ఎక్కడ దొరుకుతుంది ? 
ఈ కాలము అరుణకేతుకాగ్ని శిరస్సును అతికించగల  తంత్రాలు లేవు, అయితే మంత్రాలు ఉన్నాయి. అగ్ని దేవుడి కి ఇష్టమైనవి గా చెప్పబడిన సద్యోఘృతము, ఆవు పాలు, మేకపాలతో ఈ ప్రవర్గ్యాన్ని చేస్తారు. ఈ పదార్థాలతో చేసిన ’ ఘర్మము ’నే ప్రవర్గ్యము అంటారు. 
.
ఉడుకుతున్న నేతిలోకి ఆవుపాలు, మేకపాలు ప్రత్యేక నిష్పత్తిలో ప్రత్యేక మంత్రాలతో కలిపి ఘర్మాన్ని తయారు చేస్తారు. అదే ప్రవర్గ్యము. అది ప్రవర్గ్యముగా మారాలంటే , దానిని హవిస్సుగా అర్పించేటప్పుడు ప్రత్యేక  సిద్ధియైన మంత్రాలు పఠించాలి.  అలా పఠించి హవిస్సును తయారు చేసి, ఆయా ప్రత్యేక మంత్రాలతో ఆ ప్రవర్గ్యమును హవిస్సుగా ఇవ్వాలి.  అప్పుడు అది అరుణకేతుకాగ్ని శిరస్సును తిరిగి అతికించిన ఫలాన్నే ఇస్తుంది.
.
 వీడియోలో మనము చూసే విస్ఫోటనము ఆయా పదార్థాల వల్ల కాదు. ఆ మంత్ర శక్తి వల్ల మాత్రమే. 
.
// సర్వం జగదంబార్పణమస్తు //
-- విభాతమిత్ర 
[ భాస్కర జనార్దన శర్మ ]



 

Sunday, July 19, 2020

" శంఖము " ప్రాశస్త్యము







శంఖము
--------
సనాతన ధర్మములో శంఖానికి ఉన్న ప్రాముఖ్యత అంతాఇంతా కాదు.
దేవుళ్ళు, దేవతల చేతులలో శంఖము ఉన్నట్టు వర్ణింపబడి ఉంటుంది. శంఖాన్ని పూరించడము వలన అత్యంత శుభములు కలుగుతాయి.
క్షత్రియులకు శంఖము ఎలాగ యుద్ధపరమైన ఒక ఆభరణమో, బ్రాహ్మణులకు ఆది ధార్మికపరమైన ఆభరణము.
.
చండీ సప్తశతిలోనూ, భగవద్గీతలోను, ఇతర పురాణాలలోను , దేవతలు దానవులతో యుద్ధానికి వెళ్ళేటప్పుడు , పాండవులు కౌరవులతో మహా సంగ్రామము చేసినపుడు, ప్రతి దినమూ  ఆరంభములో శంఖనాదము చేసి గానీ యుద్ధము మొదలు పెట్టరు అని చదువుతాము. అలాగే యుద్ధాని విరమించే సంకేతముగా కూడా శంఖనాదము చేస్తారు.
.
బ్రహ్మవైవర్త పురాణములో, శ్రీకృష్ణ పరమ భక్తుడైన గోప సుదాముడు శాపవశమున శంఖచూడుడు అను రాక్షసుడిగా జన్మించి, దేవతలను బాధించుటచే, శంకరుడు అతడిని వధించెననీ, ఆతడి అస్థికలనుండీ మహా శంఖము ఆవిర్భవించెననీ చెప్పబడి ఉంది. దానిని విష్ణువు సంగ్రహించి తన వద్ద ఉంచుకున్నాడు.
.
మరొక కథనము ప్రకారము, " పంచజన " అనే భయంకరుడైన దానవుడు, సూక్ష్మ రూపములో సముద్ర గర్భములోని ఒక శంఖములో నివశించేవాడు. అవసరమైనపుడు తన నిజరూపము దాల్చి, బయటకు వచ్చి, దేవతలను, మనుషులను పీడించేవాడు.
.
ఒకసారి వాడు, ’ సాందీపని ’ మహర్షి యొక్క ఏకైన కుమారుడిని అపహరించుకొనిపోయి మింగేసినాడు.  అటుతరువాత కొంత కాలానికి, శ్రీకృష్ణుడు, బలరాముడు సాందీపని మహర్షి గురుకులములో విద్యాభ్యాసము పూర్తి చేసిన తరుణములో, గురువు గారిని ’ గురుదక్షిణ స్వీకరించవలసినదనీ, ఏమి అడిగినా ఇచ్చుటకు తాము సిద్ధమనీ ’  ప్రార్తిస్తారు. అప్పుడు సాందీపని మహర్షి, పంచజనుడు ఎత్తుకుపోయిన తన కుమారుని రక్షించి తీసుకురమ్మని గురుదక్షిణగా అడుగుతాడు.
.
బాలకుని వివరాలు అన్నీ తెలుసుకున్న శ్రీకృష్ణ బలరాములు, సముద్రములోకి దూకి, పంచజనుడిని వెదకి వెళ్ళి పట్టుకుని చంపేస్తారు. అతడు నివసిస్తున్న శంఖాన్ని సంగ్రహించుకుని వస్తారు. అయితే బాలకుడు అప్పటికే మరణించాడని తెలుసుకుని, యమలోకానికి వెళ్ళి, ఆ బాలకుడిని బ్రతికించుకుని  తీసుకువచ్చి గురువుగారికి అప్పజెపుతారు.
పంచజనుడి నుండీ వచ్చింది కాబట్టి ఆ శంఖానికి ’ పాంచజన్యము ’ అనే పేరు వచ్చింది.

అందుకే, || త్వం పురా సాగరోత్పన్నః, విష్ణునా విధృతః కరే, దేవైశ్చ పూజితస్సమ్యక్ పాంచజన్య నమోఽస్తుతే || అను శ్లోకము ప్రకారము, మనము పూజించే శంఖము పాంచజన్యమే .
ఈ పాంచజన్యము అనే శంఖమును కృష్ణుడు సంగ్రహించి తనవద్ద ఉంచుకొన్నాడు.
.
శంఖము లో బ్రహ్మ విష్ణు రుద్రులు ఉంటారు. గంగా , సరస్వతీ నదులు మొదలుకొని అనేక తీర్థాల ఆవాస స్థానమే ఈ శంఖము.
అందుకే, శంఖాన్ని చెవి దగ్గర పెట్టుకొని వింటే సముద్రపు హోరు వినిపిస్తుంది. మరే ఇతర వస్తువును పెట్టుకున్నా ఆ హోరు వినపడదు.
.
ఒక అతి ముఖ్యమైన విషయము మీరు గమనించి ఉంటారు.
కలిప్రభావము అని చెప్పినా కూడా, ఈ తరములో విపరీత భావాలు, రాక్షస ప్రవృత్తి గల వారు అధికముగా పుట్టుకొని వస్తున్నారు. ఒక తరము వెనుక ఇంతటి సంఖ్య లో ఉండేవారు కాదు. ఇంకా వెనుకటి తరాలలో అస్సలు ఇటువంటి మనుషులు ఉండేవారు కాదు.
.
దీనికీ, శంఖానికీ ఒక అతి దగ్గర సంబంధము ఉంది.
శంఖాన్ని పూజించేటప్పుడు చెప్పే శ్లోకాలలో,
|| గర్భా దేవారి నారీణాం విశీర్యంతే సహస్రశః |
తవ నాదేన పాతాళే పాంచజన్య నమోఽస్తుతే ||
అని పూజిస్తాము.
శంఖాన్ని గట్టిగా పూరిస్తే, ఆ నాదానికి రాక్షసులు , దానవులు, దైత్యులు బెదరి పారిపోవడమే కాదు, ఆ నాదము విన్న ఆయా రాక్షసుల భార్యలు గనక గర్భవతులై ఉంటే, వారి గర్భాలు విఛ్ఛిన్నమై పోయి పాతాళములో పడిపోతాయి.
.
సనాతన ధర్మములో చేసే పూజలలో శంఖ పూజ, శంఖనాదము చాలా ముఖ్యమైనవి.
ఇప్పటికీ కాశీ వంటి శివ క్షేత్రాల్లో , పూజలో అందరూ శంఖాన్ని పూరిస్తారు. జంగమ దేవరలు ఇంటింటికీ వచ్చి శంఖాన్ని పూరించేవారు. ఇప్పుడేదీ? శంఖాన్ని చూచిన వారు ఎందరు ? ఇంట్లో పెట్టుకున్నవారు ఎందరు ? పూజించేవారు, పూరించే వారు ఎందరు ?
.
శంఖ భయమనేది లేక పోవడముతో, ఇళ్ళలో శంఖ నాదాలు వినపడకపోవడముతో, , దానవ అంశతో , దానవ వాసనలు గల ఆత్మలు నిర్భీతిగా, నిరాటంకముగా మనుషులకు సంతానముగా పుడుతున్నాయి. అందుకే ఇటువంటి విపరీత ధోరణులున్న మానవులు పుట్టుకొస్తున్నారు.
శంఖములో నుంచిన నీరు దేవతలకు ప్రీతి పాత్రములు. శంఖనాదము దేవతలకు ఆహ్వానము వంటిది.  శంఖము ప్రతిధ్వనించు ప్రదేశమున శ్రీమహాలక్ష్మి సుస్థిరముగా ఉంటుంది. శంఖజలముతో స్నానము చేయువారు సర్వ తీర్థములలోను స్నానము చేసినట్లే. శంఖము ఉన్నచోట అమంగళములు ఉండవు.
.
శంఖములో పోసిన నీటికి అత్యంత ప్రాశస్త్యము కలదు. అది అతి పవిత్రమైనది. సర్వ దోషములను పోగొట్టగల జలమే, శంఖ జలము. అందుకే శంఖములో పోస్తే గానీ తీర్థము కాదు అన్నారు.

ఇక ఈ శంఖాలలో అనేక రకాలున్నాయి
వామావర్తము[ శంఖ మూలాన్ని పైనుండీ చూస్తే, ఎడమవైపున తెరచుకొని ఉండేది ], దక్షిణావర్తము [ కుడివైపున తెరచుకొని ఉండేది ] అని రెండు రకాలు. వీటిలో దక్షిణావర్తము ప్రశస్తమైనది అని చెపుతారు.
ఇవి కాక, నాలుగు వర్ణాల వారికీ నాలుగు రకాల శంఖాలు చెపుతారు.
.
కృష్ణుడి శంఖము పేరే పాంచజన్యము.
 అర్జునుడి శంఖము పేరు ’ దేవదత్తము ’
యుధిష్టిరుడి శంఖము పేరు ’ అనంత విజయము ’
భీముడి శంఖాన్ని ’ పౌండ్ర ’ అంటారు.
కుబేరుడికి ఉన్న నవ సంపదలలో  శంఖము కూడా ఒకటి.
.
శంఖాలు ఇంకా అనేక ఆకృతుల్లో సహజంగా ఏర్పడి ఉంటాయి. కొన్ని ’ గోముఖ ’ ఆకారంలో సహజంగా ఏర్పడి ఉంటాయి. ఇక్కడ ఇచ్చిన ’ గోముఖ శంఖము ’ బొమ్మ మాయింటిలోనిది. ఇందులో కూడా సముద్ర ఘోష వినిపిస్తుంది. దీనినే గణేశ శంఖము అని కూడా అంటారు. 

Saturday, June 1, 2019

సంతాన భాగ్యము- వేదవిహిత ఉపాయము

సంతాన భాగ్యము- వేదవిహిత ఉపాయము
-----------------------------------------------------



సంతానము లేక చాలా మంది దంపతులు అన్ని రకాల ప్రయత్నాలూ చేసి ఫలము దక్కక విసిగి వేసారి ఉంటారు. భౌతికంగా, లైంగికముగా , మానసికముగా వారిలో ఎట్టి లోపాలూ ఉండవు. అయినా సంతానము కలగదు. దానికి కారణము ఎవరూ చెప్పలేరు.

 అయితే వేదము మనకు ఆ కారణాన్ని తేటతెల్లము చేస్తుంది. 
నిజానికి ఇదేమీ కొత్తవిషయము కాదు. వేదోక్తమైన కర్మలను అనాదిగా ఆచరిస్తూ, సంతానాన్ని పొందినవారు అన్నికాలాల్లోనూ ఉన్నారు.
సంతానము కోసము యాగాలు చేయుట మనకు తెలిసినదే. దశరథుడి వంటివాడే పుత్రకామేష్టి యాగము చేసినాడని పురాణము చెబుతుంది. 
అయితే, సంతానము కోసము, యాగమే ఎందుకు చేయాలి ? ఇతర పద్దతులు లేవా ? 

ఈ ప్రశ్నకు సమాధానము కూడా వేదమే చెబుతుంది.

కృష్ణ యజుర్వేదములోని రెండవ కాండములోని , మొదటి ప్రశ్నలో ఈ విషయము దీర్ఘముగా చర్చించబడినది.

అసలు, సంతానము కలుగుటకు, కలగక పోవడానికి గల కారణాలు తెలిస్తే, మిగతావి సులభముగా అర్థము అవుతాయి..

మొదట తెలుసుకోవలసినది, సంతానానికి కారణము మన దేహములో చరించే వాయువు. ఈ వాయువే ఐదురకాలుగా పిలవబడుతుంది. వీటినే పంచప్రాణాలు అంటారు. దేహములో  వాయు సంచారమే ప్రాణము ఉండుటకు, లేకపోవుటకు కారణము. ఉఛ్చ్వాస నిశ్వాసాలు లేకపోతే ప్రాణము ఉంటుందా ? 

ఈ ఐదు ప్రాణాలలో, ప్రాణము, అపానము-- ఇవి రెండే సంతానానికి కారణము. 
మన ముఖమునుండీ బయటికి సంచరించే వాయువే ప్రాణము.
మన దేహములో ఉదరభాగములో లోలోపలే సంచరించు వాయువే అపానము. దీనినే నియుత్ అని వేదభాషలో అంటారు. 
ఈ ప్రాణము, అపానము ఒకదానినొకటి పొందినపుడు-- అనగా కలసినపుడు మాత్రమే , సంతానము కలిగే సాధ్యత ఉంటుంది. ప్రాణము , అపానము ఒకదానినొకటి కలియక, వేరువేరు అయిపోతే అప్పుడు ఆ మనుష్యుడికి సంతానము కలుగదు. 

కాబట్టి, ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా సంతానము కలుగక పోవుటకు, ఈ ప్రాణాపానాలు దూరమగుటయే  కారణము. 

మరి, వాటిని కలుపుట ఎలాగ ? 

దీనికి వాయువే మనకు సహకరించాలి. అనగా , వాయువు మనకు సహకరించుటకు తగ్గ ప్రయత్నాలు మనము చేయాలి. 
అది ఎలాగ అంటే, వాయువు అతివేగముగా సంచరించువాడు. అందుకే వాయువేగము... అంటుంటాము. వాయువు అతివేగముగా సంచరించినట్టే , అతివేగముగా ఫలము కూడా ఇస్తాడు. 
.
కాబట్టి వాయువు అనుగ్రహము పొందాలంటే మనము చేయవలసినది-- శ్వేతపశు యాగము. శ్వేత పశువు వాయువుకు ప్రియమైనది. 
అపానవాయువును ’ నియుత్ ’ అంటారని తెలుసుకున్నాము కదా , నియుత్ అంటే , వాయువు సంచరించే రథము ను లాగే గుర్రాలు. అంటే దేహములో ఏదో రథము పరుగెడుతూ ఉంటుంది అని అర్థము కాదు. వేదము ఏమి చెప్పినా నేరుగా చెప్పదు. ఒక చిహ్నారూపముగానో, సంజ్ఞా రూపముగానో చెబుతుంది. ఈ నియుత్ అనే వాయువు దేహములో తిరుగుతుంది కాబట్టి, వాయువును ’ నియుత్వంతుడు ’ అంటుంది వేదము. ఈ నియుత్వంతుడికి, శ్వేత పశువు అతి ప్రియమైనది.....అని కూడా వేదము చెబుతుంది. 
కాబట్టి, శ్వేతపశువు నుండీ వచ్చిన ద్రవ్యాలతో [ అనగా తెల్లటి పశువు-- అది గుర్రము, మేక, ఆవు, గొర్రె వీటిలో ఏదైనా కావచ్చు.. అయితే గోవుకున్నంత శ్రేష్ఠత్వము, ప్రాముఖ్యత వలన పంచగవ్యాలతో]  ఇట్టి యాగము చేయుట ఈ కలికాలములో రూఢియైనది .

ఈ  శ్వేత పశుయాగము చేయడము వలన , వాయువు, తన భాగము తనకు దొరకుట వలన తృప్తుడై, దేహములో ప్రాణాపానములను కలియునట్లు చేస్తాడు.  అప్పుడు సంతాన నిరోధకముగా ఉన్న దోషము తీరి, సంతానము కలుగుతుంది. 

_____________
ఇదే విధముగా దీర్ఘరోగుల శరీరములో కూడా ప్రాణాపానాలు కలియక, ఆ రోగి మరణించే అవకాశము ఉంటుంది. దీర్ఘ రోగులు ఈ శ్వేత పశుయాగము చేయడము వల్ల, వారుకూడా రోగము పోగొట్టుకొని ఆరోగ్యము పొందుతారు. 

ఇదేవిధముగా ధనప్రాప్తి కోసము కూడా ఈ యాగము చేస్తారు. 
అదే విధముగా, ప్రజల మీద అధికారము సంపాదించి నాయకుడు కాగోరినవారు కూడా ఇదే యాగాన్ని చేసి ఫలితాన్ని పొందవచ్చు.]

ఇప్పుడొక ముఖ్య ప్రశ్న 
--------------------------------
ఈ యాగము వలన అనేక ఫలితాలు కలుగుతాయి నిజమే, కానీ అందరికీ ఇది సాధ్యమా? 
అందరికీ సాధ్యము కాకపోవచ్చు. యాగమంటేనే ఖర్చుతో కూడినది. పైగా ఎన్నెన్నో వసతులు, సౌకర్యాలు ఉండాలి. అవిలేనివారు, ప్రతి దినమూ బ్రహ్మ యజ్ఞములో వేదములోని ఈ రెండవ కాండము, మొదటి ప్రశ్న లోని మొదటి అనువాకాన్ని [ వాయుర్వై క్షేపిష్ఠా దేవతా.... ] పారాయణము చేసినా అంతే ఫలితము ఉంటుంది. బ్రహ్మ యజ్ఞములో కాకపోయినా, మామూలుగా అయినా పారాయణ చేయవచ్చు. అది కూడా వీలుకాని వారు, వేదవిదుడైన బ్రాహ్మణుడితో తమ స్వగృహమునందు నలభై రోజులు ఈ పారాయణము చేయించవచ్చు. 
. వేదము ఉన్నది మానవుల అభ్యుదయము , క్షేమము కోసము మాత్రమే గనుక, వేదములో చెప్పబడిన ఈ విధానాన్ని పాటించి సత్ఫలితాలను పొందుదాము. 
*************************

|| జగదంబార్పణమస్తు || 
|| వేద నారాయణార్పణమస్తు || 

_____________________
దీనినే ఈనాటి శాస్త్రజ్ఞులు, వైద్యులు పరిశోధనలు చేస్తే, ఈ కారణాలను, పరిష్కారాన్ని ఇప్పటి పదజాలము ఉపయోగించి, సంతాన సాఫల్య కేంద్రాలలో కొత్తపేరు పెట్టి , యాగానికి ప్రత్యామ్నాయాలను కనుగొని అదే ఫలితము వచ్చునట్టుగా చేయగలరేమో.. 

Wednesday, May 1, 2019

కల్ప సూత్రములు -ఒక లఘు పరిచయము



కల్ప సూత్రములు -ఒక లఘు పరిచయము 
________________________________________

ఈ వ్యాసములో కల్ప సూత్రములు ఏవి అనునది చర్చించలేదు.
అసలు కల్ప సూత్రముల గురించి తెలియని వారికి, అవంటే ఏమిటి, వాటి పేర్లు, వాటిలోని భేదములు, వాటి ఉపయోగము--వంటి విషయాలు మాత్రమే ఇవ్వడము జరిగింది.
కల్పసూత్రములు అంటే ఏమిటో చాలా మందికి తెలియకున్నా, వాటిని దాదాపు అందరు హిందువులూ నిత్యజీవితములో ఆచరించి, ఉపయోగిస్తున్నారు. 
వేదములో ఉపయోగింపబడిన భాష వల్ల కానీ, అందులో వివరింపబడిన సంక్లిష్టమైన అనుష్ఠాన పద్దతుల వల్ల కానీ, వేదాలను చదివి అర్థము చేసుకొనుట దుస్సాధ్యము. దాదాపు అసంభవము. 
కానీ వేదాల ఉనికి మానవుల అభ్యుదయము కోసము మాత్రమే. అటువంటప్పుడు అర్థము కాకపోవుట వల్ల ప్రయోజనము లేదు. వేదాలు ఆ విధముగా సామాన్యులకు అందుబాటులో ఉండకపోవుటకు కారణము, కేవలము వాటి పరిరక్షణార్థము మాత్రమే. 
మరి వాటిని అర్థము చేసుకొనుట ఎలాగ అంటే , వాటి అంగాల వల్ల మాత్రమే. ఇవే వేదాంగాలు. 
దాదాపు వేదములు ఆవిర్భవించిన కాలము నుండే ఈ అంగాలు కూడా ఉన్నాయి. వీటివల్ల, వేదములయందున్న ధర్మ సూక్ష్మాలను, వాటి రహస్యాలను తెలుసుకొనుట, వాటిలోని  విషయములను అర్థము చేసుకొనుట, ఆచరించుట సులభము అవుతుంది.
ఆ వేదాంగాలు, 
శిక్ష, 
ఛందస్సు,
వ్యాకరణము,
నిరుక్తము, 
జ్యౌతిష్యము [ జ్యోతిష్యము కాదు ] ... జ్యౌతిష్యము అంటే ఖగోళ శాస్త్రానికి సంబంధించినది.
ఆఖరిది, ’ కల్పము ’.. ఈ ఆరింటినీ శాస్త్రములు అనికూడా అంటారు, వాటి  విషయ ఆధిక్యత వల్ల. 
ఆఖరిదైన ఈ కల్పమే మన అనుష్ఠాన, ఆచారములను వివరించేది. 

కల్పము అంటే ప్రయోగము అనవచ్చు కూడా. 
 ఇందులో నాలుగు శాఖలున్నాయి, శ్రౌత, గృహ్య, ధర్మ, మరియు శుల్బ సూత్రములు. ఇవన్నీ కలిపితే కల్పసూత్రములు అవుతాయి. 
ఇప్పుడు ఈ నాలుగింటి గురించీ క్లుప్తముగా తెలుసుకుందాము..
మొదటిది, 
****************
శ్రౌత సూత్రములు 
****************
శ్రౌత సూత్రములు ముఖ్యముగా వైదిక యజ్ఞ యాగాదుల గురించీ, వాటిని ఆచరించవలసిన పద్దతులు, వివరాలను వర్ణిస్తాయి. 
కొన్ని శ్రౌత సూత్రములను కిందివిధముగా వర్గీకరించవచ్చు.
యజమానుడు, ఋత్త్విక్కులు, వారి ధర్మములు, వారి కార్య కలాపములు
అగ్న్యాధేయము --అనగా, అరణులను రాపిడి చేసి అగ్నిని పుట్టించుట 
దర్శపూర్ణమాస యాగము, సోమయాగము, చాతుర్మాస్య బలులు, సత్రయాగములు వంటివాటి వర్ణన, వివరణ.
అగ్నిచయనము --అనగా, ఇటుకలను యాగవేదికలు చేయుటలో ఉపయోగించు పద్దతులు, విధములను వర్ణించుట.
వేదములోని అన్ని శాఖలలోను వాటికి సంబంధించిన శ్రౌత సూత్రములు ఉన్నాయి. 
వాటిని కింది విధములైన పేర్లతో తెలుసుకొనవచ్చును.

ఋగ్వేదము ; ఆశ్వలాయన శ్రౌత సూత్రములు, సాంఖ్యాయన శ్రౌత సూత్రములు.
శుక్ల యజుర్వేదము : కాత్యాయన శ్రౌత సూత్రములు.
కృష్ణ యజుర్వేదము : ఆపస్తంబ శ్రౌత సూత్రములు, బౌధాయన శ్రౌత సూత్రములు, భారద్వాజ శ్రౌత సూత్రములు, మానవ శ్రౌత సూత్రములు, మరియూ వైఖానస శ్రౌత సూత్రములు.
సామవేదము : ఆర్షేయ కల్పసూత్రములు [ లేక ] మశక కల్పసూత్రములలోని శ్రౌత సూత్రములు, ద్రాహ్యయణ శ్రౌత సూత్రములు, జైమినీయ శ్రౌత సూత్రములు, లాట్యాయన శ్రౌత సూత్రములు.
అథర్వ వేదము : వైతాన శ్రౌత సూత్రములు.
ఈ శ్రౌత సూత్రములు లేకున్నచో, అనేకములైన వైదిక యజ్ఞాలు చేయుట అసాధ్యము. 
*****************
గృహ్య సూత్రములు 
*****************
మనము గృహములలో ఆచరించతగిన, ఆచరించవలసిన సాంప్రదాయాలను , తంతులను --అనగా షోడశ సంస్కారములను , పాకయజ్ఞములను  వివరించేవి గృహ్య సూత్రాలు.. 
నాలుగు వేదశాఖలకు చెందిన గృహ్య సూత్రాల పేర్లు[ ఇప్పటికి తెలిసినవి ]
ఋగ్వేదము :  ఆశ్వలాయన గృహ్య సూత్రములు, సాంఖ్యాయన గృహ్య సూత్రములు
శుక్ల యజుర్వేదము : పారస్కర గృహ్య సూత్రములు
కృష్ణ యజుర్వేదము : ఆపస్తంబ గృహ్య సూత్రములు, బౌధాయన గృహ్య సూత్రములు,భారద్వాజ గృహ్య సూత్రములు.
సామవేదము : గోభిల గృహ్య సూత్రములు, జైమినీయ గృహ్య సూత్రములు, ఖాదిర గృహ్య సూత్రములు.
అథర్వ వేదము : కౌశిక గృహ్య సూత్రములు. 


*****************
ధర్మ సూత్రములు 
*****************
ధర్మ సూత్రములనే, " సామయాచారిక సూత్రములు " అని కూడా అంటారు. ఈ ధర్మ సూత్రములు ముఖ్యముగా ఆచారములు, వ్యవహారములు , మరియు వర్ణాశ్రమ ధర్మములను గురించి వివరిస్తాయి. 
ఇక్కడ ఒక ముఖ్యమైన విషయమును గుర్తుంచుకొనుట అవసరము. ధర్మ సూత్రములు, గృహ్య సూత్రములు ఇంచుమించు కలగలసి ఉండి, రెంటికీ దగ్గర సంబంధము ఉండును. అందులోని సూత్రములు ఇందులోను, ఇందులోనివి అందులోను ఉండే అవకాశము ఉంది.  అయినా, వాటి ముఖ్య భేదము ఏమనగా, గృహ్య సూత్రములు పాకయజ్ఞములకు, సంస్కారములకూ పరిమితము కాగా, ధర్మ సూత్రములు వర్ణాశ్రమ ధర్మాలను ఎత్తి చూపుతాయి. 
ధర్మసూత్రములు కింది విధములుగా ఉంటాయి. 
ఋగ్వేదము : వాశిష్ట ధర్మ సూత్రములు.
శుక్ల యజుర్వేదము : శంఖ లిఖిత ధర్మ సూత్రములు.
కృష్ణ యజుర్వేదము : ఆపస్తంబ ధర్మ సూత్రములు, బౌధాయన ధర్మ సూత్రములు, హారీత ధర్మ సూత్రములు, హిరణ్యకేశి ధర్మ సూత్రములు, వైఖానస ధర్మ సూత్రములు, విష్ణు ధర్మ సూత్రములు.
సామవేదము : గౌతమ ధర్మ సూత్రములు
అథర్వ వేదమునకు ధర్మ సూత్రములు ఉన్నవీ లేనిదీ తెలియదు. ఒకవేళ ఉంటే , వాటిపేర్లు తెలియవు. 

******************
శుల్బ సూత్రములు  
 ******************
శుల్బము అనగా, కొలతలు కొలుచుటకు ఉపయోగించు దారము , లేక తాడు. 
యజ్ఞ వేదికలు, యాగవాటికలు, యాగ శాలలు నిర్మించుటకు పాటించవలసిన కొలతలను ఈ శుల్బ సూత్రములు వివరిస్తాయి. 
శుల్బ సూత్రములను అధ్యయనము చేసి పరిశీలిస్తే , వేదకాలములోనే రేఖాగణితము యొక్క అద్భుత జ్ఞానము మన ప్రాచీన ఋషులు అందించినది చూసి ఆశ్చర్యపోక తప్పదు. ఆయా కొలతలు, ఆకారములు చూస్తే అబ్బురముతో నిశ్చేష్టులము కాక తప్పదు. 
ప్రస్తుతము మనకు ఏడు శుల్బ సూత్రములు లభ్యముగా ఉన్నవి.  అవి కూడా శ్రౌత సూత్రాలకు చాలా సన్నిహితముగా సంబంధించి ఉన్నాయి.  అవి, 
ఆపస్తంబ శుల్బ సూత్రములు, 
బౌధాయన శుల్బ సూత్రములు ,
కాత్యాయన శుల్బ సూత్రములు ,
మైత్రాయణ శుల్బ సూత్రములు ,
మానవ శుల్బ సూత్రములు ,
వాధూల శుల్బ సూత్రములు ,
వరాహ శుల్బ సూత్రములు 
*****************
 ఈ కల్ప సూత్రములన్నీ కూడా , వేదాంతములైన ఉపనిషత్కాలానికి తరువాత ఉనికిలోనికి వచ్చినాయి. 
___________________
బ్రహ్మ సూత్రములు
___________________
 సూత్రముల గురించి విన్నపుడు, చదివినపుడు, సహజముగా గుర్తొచ్చేది " బ్రహ్మ సూత్రములు " అనే పేరు. కల్ప సూత్రములకు , బ్రహ్మ సూత్రములకు ఎట్టి సంబంధమూ లేదు. వీటిలో కల్ప సూత్రములు ప్రాచీనమైనవి, బ్రహ్మ సూత్రములు అర్వాచీనమైనవి. 
బ్రహ్మ సూత్రముల గురించిన లఘు పరిచయము మరొకసారి. 

|| శుభం భూయాత్ ||

  సర్వం జగదంబార్పణమస్తు.. 

Wednesday, April 3, 2019

ఆన్ లైన్ సంస్కృత భాషా బోధన-రిజిస్ట్రేషన్ ఫారం




మిత్రులకు, ఇది చదివిన వారు అందరికీ ఒక సూచన.
" మిత్ర పరిషత్ తరఫున ఆన్ లైన్ సంస్కృత భాషా బోధన విషయము మీకు తెలిసినదే. ఈ ఆన్ లైన్ క్లాసులో చేరదలచుకున్నవారికి వారి మెయిల్ ఐడీ లకు ఒక రిజిస్ట్రేషన్ ఫారం పంపాము. కారణాంతరాలవల్ల ఎవరికైనా రాకున్నచో, కింది లింకులో నుండీ డౌన్ లోడ్ చేసుకొని, పూర్తి చేసి, అందులో ఉన్న మెయిల్ ఐడీ కి పంపగలరు. 
ఈ ఫారం ’ ఎడిటబుల్ పీడీఎఫ్ ’ ఫార్మాట్ లో ఉంది. అందులో అడిగిన మీ వివరాలు అందులోనే నింపవచ్చు. నింపి సేవ్ చేయవచ్చు. 
నింపిన ఫారాన్ని పంపండి.
ధన్యవాదాలు. ఇది అందరికీ షేర్ చేయవచ్చు.
Pl. send filled in forms to: mitraparishat@gmail.com

https://drive.google.com/file/d/199f5F3VsHrAy5kfMz8wKNFXTnIO7WpmV/view?usp=sharing




Wednesday, March 6, 2019

సంస్కృత భాషా బోధన -అధ్యాపకులు

సంస్కృత భాషా బోధన -అధ్యాపకులు 

అందరికీ నమస్కారము 
సంస్కృత భాషా బోధన గురించి నిన్న మేము పెట్టిన టపా కు అనూహ్య స్పందన లభిస్తున్నది. సంస్కృతము దేవభాష. దీనిని మృతభాషగా మార్చాలని ఎందరెందరో చేసిన ప్రయత్నాలకు గొడ్డెలిపెట్టుగా మీ స్పందన ఒక్కటీ చాలు. అనేక కృతజ్ఞతలు.

ఇక విషయానికి వస్తే,  మాకు టపా పంపిన వారందరూ విద్యార్థులే...సంస్కృతము నేర్చుకోవాలన్న ఆసక్తి చూపినవారే. 
అధ్యాపకుల నుండీ ఇంకా స్పందన రావలసి ఉంది. సంస్కృత భాషను నేర్చి, ఇతరులకు నేర్పించగల ప్రతిభ గల అధ్యాపకులకు ఇదే అవకాశము. మా  విన్నపము ఆలించండి. 
మీ సుముఖతను తెలియజేస్తూ స్పందించండి. సనాతన ధర్మ రక్షణలో పాలు పంచుకోండి. 
ఇది ఉచిత సేవ కాదు. మీరు చేయబోయే సేవకు తగిన పారితోషికము ఉంటుంది కాబట్టి, ఇది ఉభయతారకమైన మార్గము అని మేము చేపట్టడము జరిగింది. 
ఎలా నేర్పాలి, పాఠ్యాంశాలు, కంప్యూటర్లు, ల్యాప్ టాప్ లు వంటి వాటి గురించి మీరు చింతించవద్దు. తలపెట్టినది దైవకార్యము. ఆ దైవమే చూసుకుంటాడు. మన పని కేవలము మానవ ప్రయత్నము. 
కాబట్టి మరొక్కసారి ప్రార్థిస్తున్నాము, సంస్కృత అధ్యాపకులు ముందుకు రండి.

సనాతన ధర్మానికి జయము కలుగుగాక
ధన్యవాదం 

Tuesday, March 5, 2019

సంస్కృత భాషా బోధన

సంస్కృత భాషా బోధన 
-------------------------------

సనాతన ధార్మికులకు ఒక విశేష సూచన 
---------------------------------------------------
          సనాతన ధర్మాన్ని ఎందరెందరు ఎన్నెన్నిసార్లు అణచాలని చూసినా ప్రతిసారీ లేచి తలఎత్తి నిలబడింది. దీనికి కారణము అది మరణము లేనిది కాబట్టి. " జాతస్య మరణం ధృవమ్ " అయితే సనాతన ధర్మము పుట్టుక లేనిది..అనాదిగా వస్తున్నది. కాబట్టే దానికి మరణము లేదు.
కానీ అడుగడుగునా ధర్మాన్ని కించపరచే ప్రయత్నాలు ముమ్మరంగా సాగుతున్నాయి. 
సనాతన ధర్మానికి వేదము , సంస్కృత భాష-ఇవి రెండూ ఆయువుపట్టులాంటివి. వేదాన్ని ఎందరు ప్రయత్నించినా ఏమీ చేయలేరు. ఇక మిగిలింది దేవభాష అని పిలవబడే సంస్కృత భాష. 
వేదము , శాస్త్రాలు వంటివి సంస్కృత భాషలోనే ఎందుకు ఉన్నాయి, వేద, శాస్త్రాల ప్రచారముకోసము సంస్కృత భాష ఎందుకు అవసరము--- అనే విషయము పైన శృంగేరీ శ్రీ జగద్గురువుల అనుగ్రహ భాషణము మీరు ఇదే బ్లాగులో చదివి యున్నారు. 
సంస్కృత భాషలో మన పురాతన సంస్కృతికి సంబంధించిన అతి గొప్పదీ పెద్దదీ అయిన ఖజానాయే ఉంది. భాష రాని కారణముగా  అధికశాతము ప్రజలు అపారమైన ఆ విజ్ఞానాన్ని అందుకోలేక వంచితులయినారు. 
విదేశీయుల కుయుక్తులవల్ల  సంస్కృత వాజ్ఞ్మయం చాలాభాగము  వారి అనువాదాల్లో వక్రీకరింపబడినది. 
ఒక జాతిని నిర్వీర్యం చేసి నశింపజేయాలంటే మొదట ఆజాతి సంస్కృతిని నాశనము చేయాలి అన్న సిద్ధాంతముతో వారు కొంత విజయము సాధించారు. దాని ఫలితమే ఈనాడు సంస్కృత భాషకు పట్టిన దుస్థితి. 
ఈ విషయాలు కొత్తవేమీ కాదు. ఈమధ్య సామాజిక మాధ్యమాల వల్ల ఇటువంటి విషయాలు బయటికి వచ్చాయి. నేటి యువతలోను , సనాతన ధర్మాచరణలో ఆసక్తి గలవారి లోనూ, సంస్కృతము మీద విశేష ఆకర్షణ , ఆదరణ, అభిమానము నానాటికీ పెరుగుతున్నది. 
అయితే ఇక్కడ ఒక ముఖ్యమైన సమస్య కూడా ఉంది. 
సంస్కృతము నేర్చుకోవాలని ఆసక్తి నానాటికీ ప్రబలము అవుతున్నా, వారికి నేర్పించేవారు దొరకక పోవడము , అధ్యాపకులు ఉన్నచోట విద్యార్థులు లేకపోవడము , ఉన్నాకూడా సమయాభావము , దూరాలు వంటి అనేక ప్రతిబంధకాలు ఉన్నాయి. 
అంతర్జాలములో ఇప్పటికే అనేక వెబ్ సైటులు, వీడియోలు, పాఠాలు ఉచితముగా దొరకుతున్నాయి. కానీ వాటి ఉపయోగము చాలా పరిమితమైనది . ఎందుకంటే , ఇటువంటి వాటిని నేరుగా గురుముఖతా నేర్చుకోవాలి. ప్రశ్నోత్తరాలు, సందేహాలు, ఎప్పటికప్పుడు తీర్చుకోవాలి. అంతేకాక, ఒక్కోవిద్యార్థి గ్రాహకశక్తి ఒక్కోలా ఉంటుంది. దానికి తగినట్టు అధ్యాపకులు/ గురువులు తమ బోధనా శైలినికానీ పద్దతులను కానీ కొంత మార్చుకోవలసిన అవసరం ఉంటుంది.  ఇప్పుడున్న సౌలభ్యాలు  ఆ ప్రయోజనాన్ని సాధించలేవు. ఈ కారణము చేతనే , చాలామంది మొదలుపెట్టి, అనతి కాలములోనే మానేస్తున్నారు. 
ఈ విషయాలను దృష్టిలో పెట్టుకొని ప్రపంచములో ఎక్కడెక్కడో ఉన్న  విద్యార్థులను , అధ్యాపకులనూ అనుసంధానించి, అంతర్జాలము ద్వారా సంస్కృతము నేర్పించాలన్న సంకల్పము ఆ శారదాదేవి అనుజ్ఞ, అనుగ్రహము మేరకు కలిగిన కొందరు ఈ విషయముపై తీవ్రముగా శ్రమించి, పదుగురికి మేలు జరగాలన్న సదుద్దేశముతో ఒక కార్యాచరణను ఏర్పాటు చేస్తున్నారు. 
దానిలో భాగముగా , మొదట , ప్రపంచములో ఎక్కడున్ననూ , సంస్కృత అధ్యాపకులు తమ పేర్లను నమోదు చేసుకోవలసినదిగా కోరడమైనది.
అలాగే , ఆసక్తిగల విద్యార్థులు తమపేర్లను నమోదు చేసుకోవలసినదిగా కోరడమైనది. 
మొదట ఈ అధ్యాపక-విద్యార్థుల వివరాలు సేకరించిన తరువాత, వారికి ఒకరినొకరికి అంతర్జాలము ద్వారా సంధానించే ప్రక్రియ చేపట్టబడుతుంది. సంస్కృత భాష నేర్చుకొనుటకు సులభపద్దతిలో పాఠ్యాంశములను కూడా సిద్ధము చేసే ప్రక్రియ త్వరలోనే మొదలవుతుంది. దీనిలో భాగముగా , మూడు నాలుగు అంచెలుగా పాఠములు ఉంటాయి. 
ప్రాథమిక పరిచయము , పుస్తకముల ద్వారా బోధన , భాషణము ద్వారా బోధన, పరీక్షలు వంటి అంచెలలో బోధన ఉంటుంది.

గ్రాహక శక్తిని బట్టి విద్యార్థులు ఒకటి రెండు సంవత్సరాలలో స్వయముగా సంస్కృతము చదివి అర్థము చేసుకొనుట, భగవద్గీత , ఇతర కావ్యాలను అర్థము చేసుకొనుట, తామే స్వంతముగా సంస్కృతములో రచనలు చేయుట వంటి లబ్ధిని పొందగలరు. 
ఆసక్తి గల అధ్యాపకులు, మరియూ విద్యార్థులూ కింది మెయిలుకు తమ వివరాలు పంపగలరు. అలాగే ఫోన్  చేసి ఇతర వివరాలు పొందవచ్చు

Mail : mitraparishat@gmail.com
Cell: 6362685006

ఇంతవరకూ ఈ ప్రక్రియను వేదము నేర్చుకొను విద్యార్థులకు , నేర్పించే గురువులకు సంధానము చేయుట కొరకు విజయవంతముగా నడపడమైనది. ఇంకా నడుస్తున్నది. నేను వ్యక్తిగతముగా గత పదేళ్ళుగా వేదము ఈ పద్దతిలో , విదేశాల్లో ఉన్న కొందరికి నేర్పిస్తున్నాను. 
అయితే ఇప్పుడు మొదలుపెట్టబోవుతున్నది ప్రస్తుతము కేవలము సంస్కృత భాషా బోధనకే పరిమితము. 
సూచన : ఇది కేవలము  సమాజహితము గురించి మాత్రమే చేయబడుతున్నది. లాభములకోసము కాదు. 
మరొక్క విషయము:
ఈ కాలములో అనేక పండితులు, సంస్కృతములో అత్యంత ప్రావీణ్యము కలిగియుండి, విద్వత్తు, ప్రతిభలు ఉండి కూడా విద్యార్థులు దొరకక, వారితో అనుసంధానించే పద్దతులు తెలీక, ప్రభుత్వము నుండీ గానీ ఇతర ధార్మిక సంస్థలనుండీ గానీ తగిన ఆదరణ లేక, దారిద్ర్యరేఖ ను అంటుకొని ఉన్నారు. అటువంటి వారికి కొందరికైననూ సహాయము అందించాలని ఆ శారదామాత ప్రబోధముచేత బద్ధ కంకణులై ఉన్న బృందము ఈ కార్య క్రమాన్ని చేపడుతున్నది. అటువంటి వారు తప్పక మా సేవలను అందుకోవలసినదిగా కోరుతున్నాము. 

మొదట , మాకు తమ ఆసక్తిని ప్రకటిస్తూ మెయిల్ పంపినవారికి ఒక బయోడాటా ఫారమ్ పంపబడును. దానిని నింపి మాకు పంపవలసి ఉంటుంది. 

పేర్లు, వివరాలతో కూడిన బయోడేటా  సేకరణ  అయ్యాక ప్రతిఒక్కరూ వారి పేర్లను రిజిస్టర్ చేసుకోవలసి ఉంటుంది. 
వచ్చిన వివరాలను పరిశీలించిన పిమ్మట , విడతల వారీగా వారికి ఆయా వివరాలు అందజేస్తాము. 
అధ్యాపకులకు విద్యార్థులు చెల్లించాల్సిన రుసుము , ఇతర వెసులుబాట్లు, సౌకర్యాలు , కావలసిన అంశాలు -తదితర విషయాలను తరువాతి టపాలో చూడవచ్చు. 
|| శుభం భూయాత్ ||

Wednesday, September 5, 2018

వైదిక ధనము

వైదిక ధనము
-------------------------

తపస్సుకు మెచ్చి, సరస్వతీ దేవి ప్రత్యక్షమై, ’ వత్సా , ఏమికావాలి, కోరుకో ..’ అంటే ,
" తల్లీ, నాకు అధికముగా ధనాన్ని ఇవ్వు. ప్రపంచములోని అన్ని విశ్వవిద్యాలయాల్లోనూ చదివి జ్ఞానము సంపాదించుకుంటాను " అన్నట్టు
ఈ మధ్య ప్రతీదాన్నీ కేవలము ధనముతో మాత్రమే సంపాదించగలము--అనుకొనేవారి సంఖ్య రానురానూ ఎక్కువవుతోంది.
జ్ఞాన సరస్వతే ఎదురుగా ఉన్నపుడు, జ్ఞానాన్ని అడక్కుండా , అదేదో తాను ప్రత్యేకంగా సాధించాలి అన్నట్టు , దానికి డబ్బు అవసరమైనట్టు --ఇంతటి అజ్ఞానాన్ని చూసి సరస్వతీ దేవి ఇక అక్కడ క్షణం ఉంటుందా ?
అనేకులు , ఎంతగొప్ప చదువులు చదివినా, ఎంతగొప్ప ఉద్యోగాలు చేసినా , ప్రతీదాన్నీ డబ్బుతో ముడి పెడతారు.
ఎవరైనా ఏదైనా పని చేయబోతే " దానివల్ల ఎంతొస్తుంది ? ఏమొస్తుంది ? " అంటూ ప్రశ్నలు.
సనాతన ధర్మములో
|| ఇష్ట ప్రాప్తి-అనిష్ట పరిహారయోః అలౌకికమ్ ఉపాయమ్ యో గ్రంధో వేదయతి స వేదః ||
అని ప్రసిద్ధమైన ఋషివాణి ఉన్నది.
అనగా , " మనకు ఈ ప్రపంచములో అవసరమైన - లేక, ఇష్టమైన వాటిని పొందడానికి, మరియు హానికరమైన వాటిని తప్పించడానికి కావలసిన అలౌకిక ఉపాయాలను యే గ్రంధము ఇస్తుందో, అదే వేదము "
అంటే, దీన్ని బట్టి, వేదములో ప్రతిపాదించిన పద్దతుల వల్ల మనము సర్వమునూ సమకూర్చుకోవచ్చును. అంతే కానీ ధనము వల్ల కాదు.
ధనము వల్ల వచ్చేవాటినీ, ధనము వల్ల రాని వాటినీ కూడా వైదిక పద్దతుల ద్వారా [ యజ్ఞ యాగాదులు , హోమాలు వంటివి ] సులభముగా పొందవచ్చును.
కానీ దీన్ని మనము నమ్మితే కదా?
నమ్మిన వారికి ఫలముంది, నమ్మని వారికి ఏముంది--అన్నట్టు, అసలు ఇటువంటి ఆలోచనే ఎవరికీ రాదు.. ఎవరైనా చెప్పినా నమ్మరు. ప్రస్తుతము సమాజములోని పరిస్థితులు , పోకడలే దానికి కారణము.
వైదిక ధర్మాన్ని పాటిస్తున్నవారే , చాలామంది దీన్ని నమ్మరు. ఎందుకు నమ్మరు అంటే కారణాలు అనేకము. ముఖ్యమైనది, జీవితంలో వారు ప్రయాణించిన పద్దతి.

ఉదాహరణకు , కొందరు స్వఛ్ఛమైన దుస్తులు వేసుకొని కాలినడకన , మరికొందరు స్కూటర్ మీద, ఇంకొందరు ఆటోరిక్షా, అలాగ , బస్సు , కారు , రైలు , విమానాల్లో ప్రయాణించారు అనుకోండి. వారందరి ప్రయాణ కాలము ఒకటే అనుకోండి. ప్రయాణము తర్వాత ఎవరెవరి దుస్తులు ఎలా ఉన్నాయో చూద్దామా ?
వారందరి దుస్తులూ అంతో ఇంతో మాసి ఉంటాయి.
కాలినడకన వెళ్ళేవారికి, స్కూటర్, ఆటో, బస్సు, కారు, రైలు, విమానాల్లో వెళ్ళేవారికి ఒకే రకంగా దుస్తులు మాసి ఉండవు కదా?
విమానాల్లో వెళ్ళినవారికి తలపైన జుత్తు కూడా చెదరి ఉండకపోవచ్చు. ఏసీ కారు వారికీ అంతే. ఇక రైలు, బస్సు, ఆటో, స్కూటర్ వారికి వేర్వేరు రకాలుగా దుస్తులు మాసి ఉంటాయి. పైగా కొందరికి చెమటవల్లను , వాన, బురద వల్లనో దుస్తులు పాడై ఉంటాయి కూడా.
ఇందులో ఎవరి ప్రయాణము సుఖవంతము , ఫలవంతము అనడిగితే , విమానము , ఏసీ కారు , ఏసీ రైళ్ళలో వెళ్ళినవారిది అని ఠకీమని చెబుతారు.
అదే తర్కాన్ని అనుసరించి, పైన చెప్పిన " ధనముతో అన్నీ వస్తాయి , వైదిక పద్దతుల వల్ల కాదు" --అని అనుకోడానికి-- అనుకోకపోవడానికీ--వారు చేసిన ప్రయాణమే కారణము.
ఇక్కడ విమానము , ఏసీ కార్లు, రైళ్ళూ అంటే-- వైదీక జీవనములో ప్రయాణించినవారు అని అర్థము. అంటే పొట్టపోసుకోడానికి వైదీక జీవనములో ఉండడము కాదు. నిజంగా వేదాన్ని నమ్మి , దాన్ని ఆచరిస్తూ జీవనము గడిపేవారు అని అర్థము.
ఇక ఈనాటి అర్థం పర్థం లేని చదువులు చదివి అవి ఇచ్చే ధనము , వస్తువులు , సౌకర్యాలు పొందుతూ ’ తాము గొప్ప హోదాలో ఉన్నాము ’ అనుకొనేవారు స్కూటర్, ఆటో రిక్షాలలో వెళ్ళేవారికన్నా అధములు. అంటే వారి మనసులు ఎక్కువగా మలినము అయ్యాయి అని. వారికి ప్రతీదీ డబ్బుకు ముడివడి ఉంటుంది. ఇతరులలో డబ్బునే చూస్తారు. వారి గుణగణాలను , వ్యక్తిత్వాన్ని , జ్ఞానాన్ని వీరు చూడలేరు. అవన్నీ ఉన్నా కూడా డబ్బులేదు--అని వీరు గనక అనుకుంటే వారిని చులకనగా చూస్తారు.
మీరు అడగవచ్చు, ’ నేటి అర్థం పర్థం లేని చదువులవల్ల డబ్బు , వస్తువులు , సౌకర్యాలు వస్తున్నాయని అన్నారు కదా, మరి అలాంటప్పుడు వేదముతోను , వైదీక జీవితముతోను ఉపయోగమేమి ? " అని.
నిజము,నేటి చదువులు అవన్నీ ఇస్తున్నాయి . ఎవరు కాదనగలరు.. కానీ మనశ్శాంతి , ఆరోగ్యము , జన్మాంతరములో మనకు తిరిగి సంపదలు , మానసిక ఆరోగ్యము వంటివి ఈ చదువులు ఇస్తాయా ? ఇవన్నీ ఈ జన్మతో ముగిసిపోవలసినదే. ఎవరూ వీటిని -అనగా ఈ డబ్బు సౌకర్యాలు , వస్తువులను మూటగట్టుకొని పోరు. చచ్చినపుడు అన్నీ వదలి పోతారు. మనవెంట రావు. పైగా ఇవన్నీ అశాశ్వతాలు. ఎప్పుడైనా వీటిని పోగొట్టుకోవచ్చు.
అయితే , వైదిక జీవనము ఈ జన్మలో అన్నీ ఇచ్చుటే గాక , పైజన్మకు కూడా వాటిని పుణ్యరూపములో మూటగట్టి తెచ్చిస్తుంది.
’ పై జన్మ ఉందో లేదో, ఇప్పటికేది ప్రస్తుతమో అది చాలు ’ అనుకొనేవారికి, నా ప్రశ్న --" పైజన్మ ఉండకపోయేది మోక్షము ప్రాప్తములో ఉన్నవారికి మాత్రమే. ఆ మోక్షము కలగాలన్నా, ఈ లౌకిక విధానాలు సహాయం చెయ్యవు. దానికీ వైదిక విధానాలే శరణ్యము"
అంతా బాగానే ఉంది, మీరు చెప్పినవి పాటించి ఫలితాన్ని పొందిన వారు ఎవరైనా ఉన్నారా ? --అంటే , అనేకులు ఉన్నారు. నేను స్వయముగా చూసినవారే కాదు, మీరందరూ కూడా చూశారు , ఈనాడు ఆధ్యాత్మికముగా గొప్ప స్థితిలో ఉన్నవారందరూ అటువంటి వారే. వారికి ధనముతో అవసరము లేకుండానే అన్ని భాగ్యాలు , సౌకర్యాలు దొరుకుతున్నాయి.
మనము అనేక దేశాల్లో చూస్తున్నాము , తిండికీ బట్టకీ ఉండదు. మనుషులు అస్థిపంజరాల్లా ఉంటారు. అనేక రోగాలు, అశాంతులు , అలజడులు , ప్రకృతి ప్రకోపాలు--ఇలా ఎన్నెన్నో.. మనదేశములో అవన్నీ లేవు. ఎందుకో తెలుసా ? అది మన గొప్ప కాదు. ఈ తరము , పోయిన తరము వారి గొప్ప కాదు. మనకు మన పూర్వీకులు ఇచ్చిపోయిన ధనమే అది. వారు చేసిన పుణ్యఫలమే తరతరాలుగా మనలను రక్షిస్తున్నది.
" ఒక వ్యక్తి వేద విద్యా పారంగతుడైతే , అతడికి ముందు , వెనుక , ఎన్నోతరాల వారి శ్రమ ఫలించినట్టు. అతడి వల్ల అన్ని తరాలు ఉద్ధరింపబడతాయి. "
కొంతకాలము కింద ఇక్కడే నా మిత్రుడొకరు--చిన్నవయసు వారే --- అడిగారు" ఏమిటోనండీ జపాలు , పూజలు , అనుష్ఠానాలు చేస్తాను గానీ ఎందుకో ధనము ఇమ్మని ఆ దేవుణ్ణి అడగడానికి మనసు రాదు. అది తుఛ్చముగా అనిపిస్తుంది.. కానీ ధనము లేకపోతే నాకు కావలసినవి దొరకడము లేదు, పనులు జరగడము లేదు--" అని.
అతడు నిజముగా ఆధ్యాత్మిక మార్గములో ఉన్నాడు. అయితే కొన్ని అవరోధాలు వస్తున్నాయి. నేను చెప్పాను, " మీకు ధనముతో అవసరము ఏమిటి, మీకేమేమి వస్తువులు , పనులు కావాలో ఆ దేవుణ్ణి అడగండి. ధనము రాకపోయినా మీ పనులు జరిగితే చాలు కదా " అన్నాను. అతడు దానికి ఒప్పుకొని , మంచి సూచన అని అంగీకరించి ఆచరణలో పెట్టాడు. తర్వాత కొంతకాలానికి అతడే చెప్పాడు, ’ ఇప్పుడు నా అవసరాలన్నీ ధనముతో పని లేకుండానే తీరుతున్నాయి, లేదా, అవసరానికి ఏదోరకంగా ధనము అదే వస్తున్నది --" అని.
సరే మరి , అందరూ అనుష్ఠానాలు , యాగాలు హోమాలు చేయలేరు కదా, వారి మాటేమిటి ?
అవును, వేదము నేర్చిన వారిలో కూడా అందరూ యాగాలు , యజ్ఞాలు చేయలేరు. సనాతన ధర్మములో ప్రతిదానికీ ఒక ప్రత్యామ్నాయము ఉంది.
వేదము నేర్చినా, యజ్ఞయాగాదులు చేయలేనివారికి " బ్రహ్మయజ్ఞము " అనే మహోత్కృష్ట సాధనము ఉంది. ఇది అందరూ అనుకొనే అగ్నిని కుండములలో ప్రతిష్ఠించి చేసే యజ్ఞము కాదు. ఇందులో కేవలము స్వాధ్యాయము [ వేదపఠనము ] మరియూ దేవ ఋషి పితృ తర్పణాలు ఉంటాయి . బ్రహ్మ యజ్ఞపు గొప్పదనము , విలువ , ఫలితము అంతాఇంతా కాదు. యాగాలు చేయకపోయినా, ఒక పద్దతి ప్రకారము ఆయా మంత్రాలను పఠిస్తే అంతే ఫలితమని వేదమే చెబుతుంది.
శతపథ బ్రాహ్మణములో , అగ్నిని ప్రతిష్టించి చేసే యజ్ఞాలకూ , బ్రహ్మయజ్ఞానికీ గల సారూప్యత ఆసక్తికరంగా చెప్పబడింది.
బ్రహ్మయజ్ఞములో భాగమైన వేదాధ్యయనములో నిమగ్నమైన వారి శరీరపు వివిధ అంగాలు , ఆయా శరీరపు కలాపాలు , ఇతర యజ్ఞాలలో ఉపయోగించు యజ్ఞాయుధాల[ ఉపకరణాల] తో పోల్చబడినాయి. యజ్ఞములో ఉపయోగించు జుహు, ఉపభృత్ , ధృవా మొదలగు ఉపకరణాలు , సంకేత రూపములో వాక్కు, మనసు , కన్నులతో పోల్చబడినాయి. బ్రహ్మ యజ్ఞపు చివర చేయు వేదాధ్యయనమే అవభృత స్నానమట !
అలాగే వేదము అధ్యయనము చేసినా, అధ్యాపనము చేసినా అదే ఫలితము. అధ్యాపనము [ నేర్పించుట ] చేసేవారు అధ్యాపనమే ఫలితముగా భావించాలి. శిష్యుల వద్దనుండీ ఏమీ ఆశించరాదు. ఒకవేళ వారేమైనా ఇస్తే , అది తనకు అవసరమైతే , ఉపయోగపడితే , తీసుకోవచ్చును. ఉపయోగపడనిదాన్ని , ఎంతగొప్పదైనా, వారే ఇచ్చినా సరే, తీసుకోరాదు.
ఇది తెలియని అనేకులు" వేదము నేర్పిస్తారా ? దానితో కడుపు నిండునా కాలు నిండునా ? " అని ప్రశ్నించి తమ అజ్ఞానాన్ని ప్రదర్శించుకుంటారు. మరికొందరు, వీరు వేదము నేర్పిస్తున్నారు-అనగానే , " పాపం , ఎంత బీదరికంలో ఉన్నారో, " అని జాలి కాదు, తమతో పోల్చుకుని, మిథ్యా తృప్తి పొందుతారు. తామెంత హీనస్థితిలో ఉన్నారో వారు ఎరుగరు.. వారికి అజ్ఞానమే బ్రహ్మానందము.
వేదము నేర్వని వారు యే గాయత్రీ మంత్రమో , అదీ రాని వారు పురాణాలు , ధార్మిక గాథలు, ఇతిహాసాలను చదివితే అంతేఫలితమని వేదములోని యజురారణ్యకములో స్పష్టముగా చెప్పి ఉంది.
కాబట్టి ఎవరికి వచ్చినది వారు చేయవచ్చు.
ఇక తర్పణాలకు కూడా పెద్ద తంతు అవసరము లేదు. ఆయా దేవతల, ఋషుల , పితరుల పేర్లు చెప్పి ఆయా తీర్థాలతో తర్పణము ఇవ్వడమే. తీర్థము అంటే , కుడిచేతి చూపుడు, బొటనవేలిని మడిచి, గోకర్ణ ఆకృతిలో ఉన్న ఆచేతి వేళ్ళ నుండీ ముందుకు నీరు వదిలితే అది దేవతీర్థములో వదలినట్టు.
కుడి అరచేతిలోని నీటిని చిటికెన వేలు కిందిగా ఎడమవైపుకు వదలితే అది ఋషితీర్థము.
చూపుడు వేలు, బొటన వేలు మధ్యనుండీ నీటిని కుడివైపుకు వదిలితే అది పితృతీర్థము. అరచేతిలోని నీటిని వెనక్కు--అనగా మణికట్టు వైపుకు వదిలితే అది బ్రహ్మ తీర్థము.

|| శుభం భూయాత్ ||

Sunday, April 8, 2018

దానము-ధర్మము-దక్షిణ

దానము-ధర్మము-దక్షిణ 






             దానము, ధర్మము , దక్షిణ అనేవి వేరు వేరు పదాలే అయినా వాటికి చాలా దగ్గర సంబంధము ఉంది. 

            సనాతన ధర్మములో దానానికి ఉన్న మహత్తు అంతా ఇంతా కాదు. మనము బాగుండాలంటే ’ పెట్టిపుట్టి ఉండాలి ’  అంటారు.. అంటే దానము చేసి ఉండాలి అని.  పూజకొద్దీ పురుషుడు, దానము కొద్దీ పిల్లలు అన్నారు. ఈ దానము అనే ఒక్క కర్మ మాత్రమూ విడవక చేస్తే ఇక వారికి జీవితమంతా పువ్వులబాటే అని శాస్త్రాలు  ఘోషిస్తున్నాయి. 

ఈ ’ దానము ’ అనే పదము మనకు మొట్టమొదట ఋగ్వేదములో కనపడుతుంది.  కేవలము ఒక సూచనాప్రాయముగా ఉటంకింపబడిన ఈ దానము అనే పదము రానురాను అత్యంత విస్తృతమైన అర్థము సంతరించుకొని, ముఖ్యమైన పుణ్యకర్మలలో ఒకటిగా భావింపబడుతున్నది. 

తపస్సు, జపము , ఇతర అనుష్టానాలతో సమానముగా ఈ దానము యొక్క విశిష్టత వర్ణింపబడినది. దీనిని ఋగ్వేదము ’ దక్షిణ ’ గా పేర్కొనింది [ 1. 125. 6 ] . అప్పటికాలములో దానము అంటే కేవలము ఆవులు , బంగారము మాత్రమే. అటుపిమ్మట అన్నదానము , విద్యాదానము , వంటి అనేక దానాలు గొప్పవని కీర్తింపబడినాయి. 

ఈ దానాలు / లేక దక్షిణలను రెండు విధాలుగా చూడవచ్చు
ఒకటి, సార్వజనికముగా సర్వేసర్వత్రా ఇచ్చే దానాలు
రెండు, బ్రాహ్మణులకు ఇచ్చే దక్షిణలు. 
వీటిని పాటించుట ద్వారా ధర్మము నిలబడుతుంది కాబట్టి , ధర్మాన్ని నిలబెట్టుట కోసము దాన దక్షిణలు ఇవ్వవలెను. ’ ధర్మము చేయండి ’ అనే మాటకు అర్థము అదే. 
అయితే ధర్మము అనే పదానికి అర్థము చాలా విస్తృతమైనది. సత్రములు , దేవాలయములు , భావులు , తోటలు, తోపులు  వంటివి కట్టించుట కూడా ధర్మము కిందకే వస్తాయి. 

దానధర్మములే మోక్షసాధనములు అని ఉపనిషత్తులు తేల్చి చెప్పాయి. 

ఉపనిషత్తుల ప్రకారము , దానము చేయుటవలన ఒక క్రమశిక్షణ కలిగి, మనుషులలో లోభము అనే దుర్గుణము పోతుంది. 
భగవద్గీత [ 16:1   మరియూ 17:20:22 ] కూడా దానమును ఒక గొప్ప దైవగుణముగా కీర్తిస్తుంది. 

వీటన్నిటినీ మించి, ధర్మశాస్త్రాలలోను, పురాణాలలోను దానము యొక్క విశిష్టత గొప్పగా వివరింపబడింది.

         దానమనేది నిత్యకర్మ కావచ్చు , లేదా నైమిత్తికమో, కామ్యమో, విమలమో [ అతి స్వఛ్ఛము ] అయిన కర్మ కావచ్చు. 
ఆకలిగొన్నవారికి ఆహారమును ఇచ్చుట నిత్య దానము లేదా నిత్యాన్నదానము.  దీనిని మనము అనేక దేవస్థానాలలోను , ఇతర ధార్మిక సంస్థలలోనూ చూస్తూనే ఉంటాము. 


        ఇక నైమిత్తికమంటే , ప్రత్యేక దినాలలో చేసే దానాలు. ఉదాహరణకు , గ్రహణాలు, సంక్రమణాల వంటి రోజుల్లో చేసేవి. అనేకులు తమ పుట్టినరోజునాడో, ఇతర ప్రత్యేకమైన దినాలలోనో చేస్తుంటారు..ఉగ్రరథ , భీమరథ శాంతులలో భాగముగా కూడా దానాలు ఇస్తారు. ఎవరైనా మరణిస్తే , వారి కర్మలు అయ్యాక, పదవరోజు దానాలు ఇస్తారు. . ఇవన్నీ నైమిత్తికమైనవి. 

     కామ్యములంటే  , ఏదైనా ఒక కోరిక తీరుట కోసము చేసిన పూజలు లేదా యజ్ఞాలలో భాగముగా దానములిచ్చుట. సాధారణముగా బంగారము , గోవులు దానము ఇస్తారు. 

      ఇక నాలుగోది, యతులు, సన్యాసులకు ఇచ్చే దానములు ’ విమలము ’ అనిపించుకుంటాయి. అక్కడ దాతకు యే కోరికా , అవసరమూ ఉండదు. కేవలము భక్తితోనో , దైవ చింతతోనో ఇచ్చేవి. 

ఈ దానాలు అన్నీ కూడా , మూడో కంటికి తెలియకుండా గొప్పకోసము కాకుండా ఇచ్చినపుడే , ఫలవంతములవుతాయి. 

         దానాలు, దక్షిణలు ధర్మానికి సంబంధించినవి కాబట్టి, వీటికి కొన్ని నియమాలు, కట్టుబాట్లూ ఏర్పడ్డాయి. 

దానము చేసే దాత, తనకు ఏ విధమైన ’ నివారింపలేని’  రోగములూ లేనప్పుడు, తనకు పాతకములు చుట్టుకొని లేనపుడు, తాను అనేక పుణ్యాలు చేసి, సద్గుణ సంపన్నుడై ఉన్నపుడు , ధనాన్ని న్యాయమార్గములో సంపాదించినప్పుడు మాత్రమే దానము చేయుటకు అర్హుడు. 
అంతే కాదు, గ్రహీత కూడా , ఆ దానమును తీసుకొనుటకు అర్హుడై ఉండవలెను. అతడు / ఆమె చెడు అలవాట్లు, చెడు శీలము కలిగిఉండరాదు. తాగుబోతులకు, జూదగాళ్ళకు, నేరస్తులకు దానము తీసుకొనే అర్హత లేదు. అట్టివారికి ఇవ్వరాదు. గ్రహీతలకు అన్న వస్త్రాలు , భూములు, ధనము వంటివి ఆ సమయములో అత్యంత అవసరమై ఉండవలెను. అట్టివారికి మాత్రమే దానము ఇవ్వవచ్చును. 

దాతకు ఉండాల్సిన మరికొన్ని అర్హతలు , దానము మీద శ్రద్ధ , భక్తి కలిగి ఉండటము , పుణ్యసంపాదన అనే ఉద్దేశము కలిగిఉండటము ముఖ్యము. అంతే కానీ, వారు ఎంత ఇస్తున్నారు అనేది ముఖ్యము కాదు. అయితే తాముఇచ్చే వస్తువులు / పదార్థములు ఉపయోగయోగ్యములుగా ఉండవలెను. పాడైపోయిన పదార్థాలు , వట్టిపోయిన ఆవులు , ఇతరలోహములు కలిపిన బంగారము--వంటివి ఇవ్వరాదు. 

దాత , గ్రహీత కూడా , అక్రమ మార్గాల ద్వారా సంపాదించిన ధనమును దానములో విసర్జించాలి. అట్టివి ఇవ్వరాదు, తీసుకొనరాదు. అలాచేస్తే విపరీత పరిణామములు కలుగుతాయి. 

ఒక గృహస్తు, తనకు శక్తికి మించిన దానములు ఎన్నటికీ చేయరాదు. పుణ్యము వస్తుందని , అప్పులు చేసి దానములు ఇవ్వరాదు. తాను ఇచ్చే దానమువలన తన కుటుంబ సభ్యులు నష్టము, కష్టము అనుభవింపరాదు. సాధారణముగా , గృహస్తులు తమ ఆదాయములో పది శాతము వరకూ దానాలు ఇవ్వవచ్చు. కనీసము పదిశాతము ఇవ్వవలెను-అని దీని అర్థము కాదు. 

ఇక దానము ఇవ్వకూడని వస్తువులు/ పదార్థములు

తనకు చెందని వస్తువులు / పదార్థములను ఎన్నటికీ దానము చేయరాదు, అటువంటివని తెలిస్తే తీసుకోరాదు. ఇతరుల నుండీ అరువు తెచ్చుకున్నవీ, ఇతరులు తమవద్ద రక్షణకోసము ఉంచినవీ దానాలు ఇవ్వరాదు. 

ఇక గ్రహీతలు కూడా , ’ స్వధర్మానికి ’ సంబంధించని దానాలు స్వీకరించరాదు. ఉదాహరణకు , ఒక శ్రోత్రియ బ్రాహ్మణుడు, ఆయుధములు , మత్తుపదార్థములు వంటివి ఇచ్చిననూ తీసుకోరాదు. 
దానాలు ఇవ్వవలసిన / తీసుకోతగిన దినములు

ముందే చెప్పినట్టు, ఉత్తర దక్షిణాయన పుణ్యకాలములందూ, గ్రహణకాలము లందూ , సంక్రమణ కాలములందూ , అమావాస్య, పౌర్ణమిలయందూ , ఏదైనా ప్రత్యేక పర్వదినములందూ  దానము ఇచ్చుట, తీసుకొనుట ప్రశస్తమైనది. 
తీర్థయాత్రలలో, పుణ్యక్షేత్రములలో ఇచ్చిన దానాలు అత్యంత శ్రేష్టమైనవి. 
ఒకసారి దానము ఇచ్చిన తరువాత దానిని తిరిగి తీసుకోరాదు. దానము ఇస్తానని మాట ఇచ్చిఉంటే , ఆమాట తిరిగితీసుకోరాదు. దానము ఇచ్చే తీరవలెను. అయితే , మతిస్థిమితము లేనివారు, తీవ్రమైన రోగములతో బాధపడువారు, పరిపక్వత లేని చిన్నపిల్లలు ఇచ్చిన దానాలకు ఇది వర్తించదు. 

దానములన్నిటిలోకి గోదానము , సువర్ణ దానము , తులాపురుషదానము గొప్పవిగా శాస్త్రాలు చెపుతాయి. 
" తులా పురుషదానము " నకు సంబంధించిన మరిన్ని వివరాలు ఈ బ్లాగులోనే ఇక్కడ చూడవచ్చు. 

http://vibhaataveechikalu.blogspot.in/2014/03/blog-post_28.html

జ్ఞానదానము , విద్యాదానము , ధర్మమునకు సంబంధించిన విషయ దానము అతిగొప్పవని శాస్త్రాలు చెబుతాయి. దానమువలన శత్రువులు కూడా మిత్రులుగా మారుతారు అని మహానారాయణోపనిషత్ అంటుంది. 

ఇక దక్షిణ ల గురించి. 

దక్షిణ కూడా ఒక విధమైన దానమే అయిననూ, దక్షిణ ఇచ్చుటలో దాతకు ఒక బద్ధత అనేది ఉంటుంది. అనగా , ఇక్కడ దానమిచ్చుట అనేది దాత ఇష్టాఇష్టాలపై పూర్తిగా ఆధారపడదు. అది ఒక బాధ్యత. ఒకరినుండీ ఏదైనా ఒక ఉపకారము పొందినపుడు, ప్రత్యుపకారముగా ఇచ్చేదే దక్షిణ లేక సంభావన. 

ఇది ఎవరికైనా ఇవ్వతగినదేకానీ ఎక్కువగా ధార్మిక కార్యాలు జరిపించి ఇచ్చే పురోహితులకు , బ్రాహ్మణులకు ఎక్కువగా ఇది వర్తిస్తుంది. దక్షిణ అనేది వారి సేవలకు ప్రతిఫలము అనో, భత్యము అనో, జీతము అనో , రుసుము అనో అనుకుంటే అది పూర్తిగా దోషభూయిష్ఠమైన ఆలోచన. ఋణమును తీర్చుకొనుట ఎటువంటి బాధ్యతో, మనకు పాపమును పోగొట్టి, పుణ్యమును పక్వమునకు వచ్చునట్లు చేయు బ్రాహ్మణులకు దక్షిణ నిచ్చుట కూడా అటువంటి బాధ్యతే.  దురదృష్టముకొద్దీ ఈ కాలములో దక్షిణ అంటే అది ఒక రుసుముగా  భావిస్తున్నారు. ఇది పూర్తిగా తప్పు. 

ధార్మిక కార్యక్రమాలు చేయించుట ద్వారా బ్రాహ్మణులు యజమానికి తన పుణ్యము పక్వమునకువచ్చునట్లు చేయుటే గాక, అతడిచ్చు దక్షిణ స్వీకరించి అతడి పూర్వ పాపములో భాగము పంచుకొంటున్నాడు. ఆ పాపాన్ని పోగొట్టుకొనుటకు ఆ బ్రాహ్మణుడు ప్రాయశ్చిత్తములు చేసుకొనవలెను. 

సాధారణముగా త్రికాల సంధ్యావందనము వలన ఆ పాపములు శమించుచుండును. కానీ ఒక్కొక్కసారి అంతకుమించిన ప్రాయశ్చిత్తములు కూడా చేసుకొనవలసి వచ్చును. 

బ్రాహ్మడికి దక్షిణ ఇంత అనీ ఎక్కడా నిర్వచనము లేదు. అయితే , " విత్త శాఠ్యము " లేకుండా , తనకు ఉన్న శక్తికొలదీ వీలైనంత ఎక్కువగా ఇచ్చి బ్రాహ్మణుడిని సంతృప్తి పరచవలెను. బ్రాహ్మణుడు చేయించిన పూజల/ హోమాల ఫలితము పూర్తిగా యజమానికి దొరకవలెనంటే అతడు  తన శక్తికొలదీ దానము దక్షిణగా ఇవ్వవలెను. పీనాసితనము చేయరాదు. శక్తి ఉండీ తక్కువ దక్షిణను ఇచ్చినచో అతడి కార్యము అంతమేరకు కుంటుబడుతుంది. కావలసిన కార్యములు దానివలన పూర్తిగా సఫలము కావు. శక్తిలేనివాడు తక్కువ ఇచ్చినా కూడా అతడి కార్యము పూర్తిగా సఫలమవుతుంది. కాబట్టి, తన శ్రేయస్సు కోసము , బ్రాహ్మణుడి చేత కార్యములు చేయించుకొను యజమాని ఎప్పుడూ కూడా వీలైనంత ఎక్కువగా దక్షిణ ఇచ్చుచుండవలెను. 

ఇక, దక్షిణ ఎప్పుడు ఇవ్వాలి అనునది-
ఏదైనా కార్యము ముగిసిన వెంటనే దక్షిణ ఇచ్చినచో అది యజమానికి సర్వశుభములనూ కలుగజేయును. 
అలాకాకుండా , ఏ కారణము చేతనైనా వెంటనే ఇవ్వలేక పోతే , ఒక రాత్రి గడిచాక ఇస్తే , ఆ దక్షిణను రెట్టింపుగా ఇవ్వవలెను. 
ఒక మాసము గడిచినా ఇవ్వకుండా, తరువాత ఇస్తే దక్షిణను , తాను అనుకున్నదానికన్నా వందరెట్లు ఎక్కువ ఇవ్వవలెను. 
రెండు మాసముల తరువాత ఇస్తే , వెయ్యిరెట్లు ఇవ్వవలెను.
 సంవత్సరము గడిచాక ఇస్తే , అది నిష్ప్రయోజనమే కాక, ఆ యజమానికి నరక ప్రాప్తి తప్పక కలుగును అని శాస్త్రాలు ఘోషిస్తున్నాయి. 

ఈ కాలము ’ ఎంత ఇవ్వాలి ?’ అని ముందే అడుగుతున్నారు. లేదా , అతి తక్కువ ఇవ్వ జూపి, బ్రాహ్మణుడి చేత " అంత చాలదు, ఇంకాఎక్కువ ఇవ్వండి " అని చెప్పించుకునేలా చేస్తున్నారు. బ్రాహ్మణుడిచేత అలాగ నోరుతెరచి ’ దక్షిణ ఇంత ఇవ్వాలి ’ అని చెప్పించుకుంటే , అది మరొక పాపముగా పరిగణింపబడుతుంది. దానికి ప్రాయశ్చిత్తముగా ఇంకా ఎక్కువ ఇవ్వవలసి ఉంటుంది. ఇవన్నీ ధర్మ శాస్త్రాలలో విపులముగా చర్చించిన విషయాలు. 

బ్రాహ్మణుడి చేత తమకు కావలసిన కార్యము  జరిపించుకుని , తామేదో దానము ఇస్తున్నట్టు అహంకారము చూపిస్తూ బ్రాహ్మణులను తక్కువ చేసి వేధించేవారికి కులనాశనము , వంశ క్షయము , కుటుంబములో ఈతి బాధలు మొదలవుతాయి. 
బ్రాహ్మణుడు కూడా ఎప్పుడూ తన నోటితో ’ నాకు ఇంత కావలెను, ఇది కావలెను ’ అని అడుగరాదు. అలా అడిగితే , ’ మీ పాపము నాకు రావలెను ’ అని అడిగినట్టే. అలా వచ్చిన పాపమును పోగొట్టుకొనుట అంత సులభము కాదు. 
" ఈ కాలములో ఇంత ఇస్తున్నారు, మీరు చూసి, శక్తివంచన లేకుండా ఇవ్వండి ’ అని చెప్పవచ్చును. 

ఇక చివరగా " గురుదక్షిణ " 
గురువుగారు తాను విద్యాదానము చేసిన శిష్యుడి నుండీ తీసుకునే దానమే " గురుదక్షిణ " 
గురుదక్షిణ ’ ఇది ’  లేక ’ ఇంత ’ అని గురువు చెప్పవచ్చును. లేదా గురువుగారికి ఏది అవసరమో, ఏది ఇష్టమో చూసి శిష్యుడే తెలుసుకొని ఇవ్వవచ్చును. గురుదక్షిణ ఇవ్వడానికి ఒక కాలపరిమితి అంటూ లేకపోయినా , సాధారణముగా విద్యార్జన అయిన తరువాత వెంటనే ఇచ్చుట ఆనవాయితీ. 

|| స్వస్తినో బృహస్పతిర్దధాతు ||